چهار رکن اساسی استراتژی تولید خوراک دام پایدار در مقیاس صنعتی:
1- تأمین مسئولانه نهاده. تأمین نهاده های دامی از منابعی که برای کشت محصول، جنگل ها را تخریب نکرده اند می تواند تبدیل زمین در زنجیره تأمین را متوقف کند و در نتیجه از اکوسیستم محافظت می کند.
2- کشاورزی احیایی. کشاورزی احیاکننده مزایای زیست محیطی متعدد از جمله تنوع زیستی، استفاده بهینه از آب و سلامت خاک دارد.
3- تولید چرخشی. تولید خوراک دام چرخشی، فشار را از زمین های کشاورزی برای تولید محصولات جدید کاهش می دهد. در عین حال حفظ استانداردهای کیفی و سلامت خوراک دام باید همواره اولویت باشد.
4- نوآوری های تغذیه ای. بهبود کارایی و سلامت دام از طریق نوآوری های تغذیه ای می تواند ردپای زیست محیطی تولید را کاهش دهد. نوآوری در جیره نویسی، توسعه مواد اولیه، بهبود تجهیزات و حتی تغییر در مدل های کسب و کار شرایط را برای پیشبرد این هدف فراهم می کند.