کمبود ویتامین A در گوسفند و آثار آن
کمبود ویتامین A در گوسفند معمولاً در اثر کمبود آن در جیره غذایی گوسفند یا مهار جذب این ویتامین و پیش سازهای آن از طریق دستگاه گوارش رخ می دهد. در برخی از دامهایی که اغلب از جیره غذایی با درصد بالای کنسانتره بدون مصرف مقادیر کافی علوفه سبز تغذیه می شوند، کمبود این ویتامین بیشتر مشاهده می شود.
گوسفندان و گاوها به دلیل عدم توانایی در تولید این ویتامین در بدن، باید نیاز خود را از طریق تغذیه گیاهان سبز حاوی مقادیر کافی کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن که در گیاهان با رنگدانه های نارنجی و زرد قرار دارند، دریافت کنند. دام ها بتاکاروتن مصرف شده را از طریق دیواره روده کوچک جذب و به ویتامین A تبدیل می کنند.
ویتامین A جزو ویتامینهای محلول در چربی بوده و محل ذخیره آن در کبد و مقادیر اندکی در سایر بافتهای بدن می باشد. با تغذیه گوسفند با علوفه تازه، گوسفندان نیاز ویتامین A بدن را دریافت کرده و مقادیری در کبد نیز ذخیره می کنند. زمانی که گوسفندان از جیره هایی با کمبود ویتامین A تغذیه شوند، با آزاد سازی ویتامین A ذخیره شده در کبد می توانند نیاز خود را تامین کنند. زمانی که ذخیره ویتامین A در کبد به اتمام می رسد، علائم کمبود ویتامین A در گوسفند شروع به ظاهر شدن می کند.
زمانی که گوسفندان به علوفه تازه دسترسی داشته باشند، نیاز ویتامین A بدن را دریافت کرده و مقادیری در کبد نیز ذخیره می کنند.
نشانه های کمبود ویتامین A در گوسفند
کمبود ویتامین A در گوسفند در عملکرد سیستم ایمنی بدن، سلامت بافت پوششی، لایه مخاط، چشم و سیستم عصبی مرکزی نقش به سزایی دارد. وجود مقادیر کافی ویتامین A همچنین در عملکرد سیستم تولید مثلی، رشد طبیعی استخوان ها و رشد بره ها نیر موثر است.
کمبود ویتامین A در گوسفند می تواند موجب کراتینی زاسیون یا شاخی شدن لایه های مخاطی و پوست شده که می تواند در عملکرد دستگاه گوارش، دستگاه تولید مثل، تنفس و دفع ادار اختلال ایجاد کند. به دنبال این اختلال، احتمال بروز عفونت در اندام های دام نیز افزایش می یابد. کمبود ویتامین A در گوسفند می تواند در سنین مختلف علائم متفاوتی داشته باشد، به طوری که در دامهای جوان و در حال رشد علائم کمبود بیشتر مشاهده می شود.
برخی از علائم کمبود ویتامین A در گوسفند
کاهش مصرف خوراک و کاهش وزن
زبر و خشن شدن پشم گوسفندان و در برخی موارد ریزش پشم
ترشحات بینی و چشم
شب کوری
اسهال
کاهش سیستم ایمنی و افزایش احتمال بروز عفونت
کاهش نرخ باروری، کاهش کیفیت اسپرم ها در نرها و کاهش توانایی باروری و حفظ جنین در میش ها
افزایش مرده زایی
افزایش سقط جنین
جفت ماندگی
زایش بره های ضعیف و ناقص
عفونت اداری و بروز سنگ مجاری ادراری
مرگ
چه زمانی کمبود ویتامین A در گوسفند مشاهده می شود؟
کمبود این ویتامین اغلب در دامهایی که از علوفه تازه به میزان کافی استفاده نمی کنند، رخ می دهد. ذخایر این ویتامین در کبد می توانند نیاز دام را در دوره کوتاهی تامین کنند و در صورت ادامه این شرایط، علائم کمبود بروز می کند. بره های تازه متولد شده نیاز ویتامین A خود را تا زمان مصرف علوفه تازه از آغوز و شیر مادر دریافت می کنند. در صورت وجود کمبود ویتامین A در میش ها، کمبود آن در بره ها نیز رخ می دهد. نیاز میش ها به ویتامین A در زمان زایش و در زمان مقابله با ورم پستان افزایش پیدا می کند.
سطح کاروتنوئید و بتاکاروتن در گیاهان خشک کاهش می یابد. در صورت مصرف مقادیر بالای این علوفه در تغذیه دامها، کمبود نیاز ویتامین A دام از ذخایر بدنی تامین می شود. یونجه و ذرت سیلوشده نیز جزو منابع ضعیف از این ویتامین هستند. علوفه هایی که در شرایط خشکسالی برداشت می شوند نیز سطح ویتامین A پایینی دارند. تغذیه جیره هایی با سطح کنسانتره بالا نیز می تواند تبدیل بتاکاروتن به ویتامین A را کاهش دهد.
ذخیره طولانی مدت علوفه یونجه یا نگهداری در برابر خورشید و گرما موجب کاهش این ویتامین می شود. به طور کلی در مکمل های ویتامینه نیز در صورت نگهداری طولانی مدت، افت سطح ویتامین A و کاهش عملکرد آنها رخ می دهد. در واقع ویتامین A با گذشت زمان تخریب و سطح عملکرد و تاثیر آن کاهش می یابد. جیره های غذایی که کمبود پروتئین و چربی دارند نیز منجر به کمبود بیشتر ویتامین A می شوند که احتمالاً به دلیل اختلال در متابولیسم ویتامین است.
مواد غذایی که نیترات زیادی دارند، مانند گیاهان علوفه ای رشد یافته تحت تنش خشکسالی، باعث از بین رفتن بتاکاروتن و جلوگیری از تبدیل آن به ویتامین A می شوند و کمبود این ویتامین را در دام ها تشدید می کنند.
تشخیص کمبود ویتامین A در گوسفند
آزمایش خون برای سطح ویتامین A می تواند نشانه ای از میزان ویتامین A در گردش خون باشد. با این حال آزمایش های خون به طور کامل و قطعی نمی تواند میزان ذخیره کبد را مشخص کند. ممکن است سطح ویتامین A در خون دام بالا باشد، اما ذخیره کبدی بسیار کمی داشته باشد که ممکن است در کوتاه مدت منجر به کمبود بالینی آن شود. نمونه برداری از کبد روش دقیق تری برای سنجش وضعیت ویتامین A در بدن دام بوده که باید به تجویز دامپزشک صورت گیرد.
درمان کمبود ویتامین A در گوسفند
به گوسفندان مبتلا به کمبود ویتامین A باید به میزان 400 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم ویتامین A تزریق شود. درمان باید با مشورت دامپزشک انجام شود. پاسخ به درمان در دامها معمولاً سریع است. با این حال حیواناتی که در اثر کمبود این ویتامین دچار آسیب در ناحیه چشم شده اند، اغلب بهبود نمی یابند و دچار کوری دائمی می شوند. بره هایی که به دلیل کمبود در دوران رشد جنین دچار ناهنجاری می شوند، نمی توانند با ویتامین A درمان شوند. زنده ماندن آنها به میزان آسیب و توانایی عملکرد آنها بستگی دارد.
منابع ویتامین A جهت تغذیه گوسفند و جبران کمبود ویتامین A در گوسفند
مراتع سبز و علوفه تازه بهترین منبع کاروتنوئیدها برای تبدیل به ویتامین A است. علوفه سیلو شده و یونجه نیز حاوی کاروتنوئید هستند. اما با گذشت زمان این کاروتنوئید ها از بین می روند، بنابراین مواد غذایی که برای مدت طولانی ذخیره شده اند مقدار زیادی از کاروتنوئید خود را از دست می دهند.
دانه غلاتی مانند جو و گندم منابع فقیری از نظر کاروتنوئید هستند. علاوه بر این، جیره های با مقادیر بالای غلات موجب مهار تبدیل کاروتنوئیدها به ویتامین A در روده کوچک می شوند. به دلیل ذخیره این ویتامین در کبد در برخی مواقع تزریق آن به عنوان مکمل می تواند مصرف روزانه مکمل های ویتامین A خوراکی را کاهش دهد.
تزریق عضلانی ویتامین A
این ویتامین معمولاً به عنوان ویتامین A یا به صورت ترکیب با ویتامین D و E به فروش می رسد. دفعات تزریق به شرایط محیطی و سطح کمبود ویتامین A بستگی دارد. بره هایی که از مادرانی که دچار کمبود هستند یا در شرایطی که منجر به کمبود آنها می شود متولد می شوند، باید در بدو تولد درمان شوند.
میش ها باید قبل از جفت گیری، برای جلوگیری از کمبود در طول رشد جنین، از مکمل های ویتامین A استفاده کنند. پیش از زایمان نیز به دلیل افزایش نیاز دام ها باید از مکمل ویتامین A استفاده شود. تزریق ویتامین A می تواند عوارض جانبی از جمله درد در اطراف ناحیه تزریق، کاهش اشتها و بیحالی را به ویژه در حیوانات جوان ایجاد کند.
مکمل های موجود در خوراک یا آب
ویتامین A اغلب به خوراک های فرآوری شده مانندخوراک های پلت شده و سایر مواد خوراکی مورد استفاده در شرایط تغذیه کامل دستی، اضافه می شود. تولیدکنندگان باید توجه داشته باشند که این ویتامین به راحتی در اثر گرما، نور ، رطوبت و هنگامی که با سایر مواد غذایی مخلوط می گردد، تجزیه می شود.