بهبود بازده گاوداری با استفاده از سیستم شیردوشی چرخشی
گاودارها برای اینکه بتوانند در رقابت جهانی در این صنعت باقی بمانند به طور پیوسته در تلاش هستند بازده گاوداری خود را بهبود دهند. به طور مثال یکی از روش ها برای افزایش بازده سالن های دوشش چرخشی (دوشش روتاری)، افزایش سرعت تناوب دوشش می باشد ولی افزایش سرعت، حداکثر زمان وصل بودن خرچنگی را کاهش می دهد که متعاقب آن، تعداد گاوهایی افزایش می یابد که دوشش آنها هنگام جدا شدن خرچنگی ناتمام می ماند. این رویه برای گله های شیر در آمریکای شمالی و برخی از کشورهای اروپایی معمول می باشد.
ما با استفاده از داده های به دست آمده از ابزار الکترونیکی روش هایی برای شناسایی گاوهایی که به طور مداوم در معرض جدا شدن زود هنگام خرچنگی قرار می گیرند را بررسی کردیم و در نهایت، نرخ جریان شیر در گاوهایی که خرچنگی زود از آنها جدا می شد را بررسی کردیم.
چالش های سالن شیردوشی چرخشی
مرکز شیردوشی یکی از بخش های گاوداری است که بیشترین هزینه در آن صرف می شود. بنابراین گاودارها به طور مداوم در جهت یافتن فرصتی برای بهبود بازده سالن شیردوشی (هزینه صرف شده به ازای کیلوگرم شیر برداشت شده) می باشند. در گله های شیری رو به رشد، سالن های شیردوشی چرخشی یکی از رایج ترین سیستم های شیردوشی می باشد.
افزایش سرعت سکو روشی برای بهبود بازده شیردوشی چرخشی می باشد. سرعت چرخش بر حسب ثانیه های سپری شده به ازای هر استال اندازه گیری می شود، در حالی که زمان چرخش، زمان مورد نیاز برای کامل شدن هر نوبت شیردوشی تعریف می شود. افزایش سرعت چرخش، تعداد گاوهایی که دوشیده می شوند را افزایش می دهد و زمان ایده آل برای وصل بودن خرچنگی را کاهش می دهد.
سرعت چرخش در سالن شیردوشی چرخشی
در طی دهه گذشته، گاودارها سرعت چرخش سالن شیردوشی چرخشی خود را افزایش داده اند. محققین نیوزلندی در سال 2010 اطلاعات 62 گاوداری را جمع آوری کردند و میانگین سرعت 6.8 ثانیه به ازای هر استال را گزارش دادند که با مشاهدات ما مطابقت دارد و حاکی از این است که سرعت چرخش فقط به واسطه توانایی تکنسین های شیردوش در کامل کردن فرآیند آماده سازی پستان قبل از شیردوشی محدود می شود. سرعت آماده سازی می تواند 5 ثانیه به ازای هر استال باشد.
این سرعت چرخش باعث می شود تحریک سر پستانک به طور کافی صورت نگیرد، صحت تشخیص ورم پستان بالینی تحت تأثیر قرار گیرد و تأثیر ضدعفونی سرپستانک کاهش یابد. علاوه بر این که سرعت بالای چرخش حداکثر مدت زمان دوشش را در یک نوبت شیردوشی کاهش می دهد و تعداد گاوهایی که دوشش آنها به پایان نرسیده است وقتی خرچنگی جدا می شود را افزایش می دهد. این گاوها در تناوب (دور) دوم دوشیده می شوند. اما این برگشت دوم به سالن شیردوشی با مشکلات زیادی همراه است و بازده سالن شیردوشی را کاهش می دهد.
اقدامی که برای افزایش بازده سالن های شیردوشی چرخشی انجام می شود، جدا کردن زودهنگام خرچنگی می باشد که جدا کردن اجباری خرچنگی نامیده می شود و زمانی انجام می شود که گاو به زمان بندی از پیش تنظیم شده استال می رسد (شکل 1). این مسئله نگرانی زیادی را در گاوداری ها ایجاد می کند. نگرانی هایی از قبیل: باقی ماندن شیر در غدد پستانی این گاوها و تأثیر بالقوه آن بر تولید شیر، سلامت پستان و آسایش دام.
اندازه گیری جریان شیر در سالن شیردوشی
به طور معمول، دینامیک های جریان شیر و غیرعادی بودن آن با استفاده از سنجش گرهای الکترونیکی قابل حمل ارزیابی می شوند که تداوم مداوم و سر خوردن لاینر را بررسی می کند و به شناسایی مواردی که لاینر با لگد جدا می شود کمک می کند.
با توجه به پیشرفت هایی که در تکنولوژی سنجش شیر در دهه اخیر صورت گرفته است، توانایی در ثبت صحیح مشخصه های جریان شیر و غیرعادی بودن آن بهبود یافته است، چندین سنجش گر الکترونیکی طراحی شده اند که می توانند نرخ های جریان شیر و همچنین لیز خوردن لاینر، جدا شدن لاینر با لگد و جدا شدن اجباری خرچنگی را محاسبه و ثبت کنند. این فرصت منحصر به فردی برای بررسی مشاهدات شیردوشی تک تک گاوها و شناسایی گاوهایی که به طور مرتب در معرض جداسازی اجباری خرچنگی در انتهای شیردوشی قرار می گیرند را فراهم می کند:
- برای شناسایی گاوهایی که به طور مکرر در معرض جداسازی اجباری خرچنگی در انتهای شیردوشی قرار می گیرند یک دستورالعمل ارائه دهید.
- عوامل دخیل در جداسازی اجباری خرچنگی را بررسی کنید.
میانگین نرخ جریان شیر در مواردی که جداسازی اجباری خرچنگی صورت می گیرد را ارزیابی کنید.
بررسی یک گاوداری مجهز به سالن شیردوشی چرخشی
ما داده های مربوط به جریان شیر یک دوره یک هفته ای از یک گاوداری بزرگ مجهز به سالن شیردوشی چرخشی با برنامه 3 بار دوشش در روز را جمع آوری کردیم. در اولین قدم، گاوهایی را شناسایی کردیم که در 21 بار دوشش حداقل 8 بار جدا شدن اجباری خرچنگی را تجربه کردند. گاوهایی که هیچ سابقه ای از جداسازی اجباری خرچنگی را تجربه نکردند به عنوان یک گروه برای مقایسه انتخاب شدند.
سپس عواملی که به این اتفاق منجر می شدند را بررسی کردیم. ما متوجه شدیم که گاوها در صورتی در معرض جداسازی اجباری خرچنگی قرار می گرفتند که:
- در مرحله سوم شیردهی یا بالاتر بودند.
- در 100 روز اول شیردهی بودند.
- تولید شیر روزانه آنها 49.4 کیلوگرم یا بیشتر بود.
- میانگین جریان شیر آنها 3.4 کیلوگرم در دقیقه یا کمتر (دوشنده های کند) بود.
در مرحله سوم، بررسی کردیم که آیا جدا شدن اجباری خرچنگی پتانسیل کاهش تولید شیر را دارد یا نه! به این منظور، به نرخ جریان شیر گاوهایی که جدا شدن اجباری خرچنگی را تجربه کردند نگاهی انداختیم. میانگین نرخ جریان شیر در شیردوشی هایی که خرچنگی به اجبار جدا شدند در زمان جدا شدن 2.1 کیلوگرم بر دقیقه و در شیردوشی هایی که خرچنگی به طور خودکار جدا شد، 1.5 کیلوگرم بر دقیقه بود.
با توجه به اهداف مدیریتی خود روند شیردوشی چرخشی را تنظیم کنید
این مقایسه نشان داد که در میانگینی از شیردوشی هایی که جدا شدن اجباری خرچنگی در آن اتفاق می افتد، شیردوشی در فاز کاهش منحنی جریان شیر به پایان می رسد (شکل2). بر اساس این نتایج، اگر جدا شدن اجباری خرچنگی بر تولید شیر تأثیر داشته است، تأثیر ناچیزی بوده است.
بعد از ارائه یافته ها به گاوداری مورد مطالعه، مدیران گاوداری تصمیم گرفتند، از تنظیمات کنونی سالن شیردوشی پیروی کنند و با استفاده از دستورالعمل ذکر شده، به بررسی گاوهایی که به طور مکرر جدا شدن اجباری خرچنگی را تجربه می کنند ادامه دهند. گاوداری ها بر اساس اهداف مختلف ممکن است گاوها را با سرعت شیردوشی پایین سازگار کنند و روند شیردوشی خود را تنظیم کنند.
تحقیق در این زمینه ادامه دارد. ما آنالیز خود در رابطه با شاخص های سلامتی پستان از قبیل نمره سلول بدنی و شیوع ورم پستان، تولید شیر در یک دوره شیردهی و شاخص های آسایش دام را گسترش می دهیم. ما معتقدیم که این آنالیز به گاوداری ها کمک می کند تا حد امکان بازده شیردوشی را بهبود دهند در حالی که از سلامت پستان و آسایش دام مطمئن هستند.
