مصرف آب در گاوهای شیری
آب یکی از حیاتی ترین و در عین حال نادیده گرفتنی ترین مواد مغذی برای گاوهای شیری می باشد. ما در اغلب موارد، ارزیابی منابع آب را هنگام راه رفتن در بین گله نادیده می گیریم. تأمین میزان کافی آب برای عملکردهای اساسی مثل ادرار کردن، تنفس و دفع حرارت اهمیت دارند. در سیاره زمین، تمامی فعالیت های سلولی به طور کامل با مشخصه های شیمیایی و فیزیکی آب سازگار شده اند. برای گاوهای شیری تقریباً 87 درصد وزن شیر را آب تشکیل می دهد و بین 56 تا 81 درصد وزن بدن دام را نیز آب تشکیل می دهد. در حقیقت، آب لازم برای گاوهای پرتولید (به ازای هر واحد وزن بدنی) بیشتر از دیگر پستانداران می باشد.
اطمینان از دسترسی کافی به آب برای هر گله شیری باید در اولویت باشد. 2 منبع اصلی آب برای گاوهای شیری وجود دارد:
- نوشیدن آب که 60 تا 80 درصد آب مورد نیاز دام را تأمین می کند.
- آب یا رطوبت خوراک که 25 تا 35 درصد نیاز دام را تأمین می کند.
عوامل مهم تر از فضا در آبشخور
دسترسی دام به آب چهار مؤلفه دارد که در شکل نشان داده شده است. هنگام ارزیابی دسترسی دام به آب، ما در اغلب موارد فضای هر دام را بررسی می کنیم در حالیکه نرخ جریان آب، مکان آبشخور و کیفیت آب را نیز باید مد نظر قرار داد. ارزیابی این 4 عامل نشان می دهد که آیا گاو می تواند نیاز خود به آب را تأمین کند یا نه!
برای مثال، حتی اگر فضای خطی کافی برای هر گاو در آبشخور وجود داشته باشد، پایین بودن نرخ جریان آب به این معنی است که برخی گاوها برای خوردن آب باید منتظر بمانند. یا ممکن است هنگامی که بر سر آبشخور هستند نتوانند آب بخورند. همچنین، اگر آبشخور در مکان نامناسب باشد (برای مثال در یک راهرو باریک) آبشخور با وجود مناسب بودن اندازه، ممکن است توسط گاو غالب اشغال شود.
چه عواملی باعث مصرف آب در گاو شیری می شوند؟
عوامل اصلی که بر مصرف آب تأثیرگذار هستند شامل میزان مصرف ماده خشک، میزان تولید شیر، محتوای ماده خشک جیره، دمای محیط و مصرف سدیم می باشند. در اکثر معادلات برای پیش بینی مصرف آب از ترکیبی از این عوامل استفاده می شود.
صحیح ترین معادلات قابل دسترس برای تخمین مصرف آب، اخیراً توسط محققان دانشگاهی ارائه شده است. دو معادله ارائه شد، یکی از آنها هنگامی استفاده می شود که مصرف ماده خشک مشخص است و دیگری هنگامی استفاده می شود که مصرف ماده خشک مشخص نیست. در اختیار داشتن این دو معادله توانایی شما در پیش بینی آب مورد نیاز گله گاو شیری را ارتقاء می دهد زیرا بسیاری از گاودارها مصرف ماده خشک را ارزیابی نمی کنند. مشخص کردن دقیق میزان آب مورد نیاز برای تطبیق دادن ظرفیت سیستم آب با تعداد و انواع گاوها در ساختمان ضروری است.
رفتار طبیعی نوشیدن آب در گله گاو شیری
تحقیقات نشان داده اند که گاوها در بهاربند تای استال تقریباً 14 بار در روز آب می خورند، در حالیکه گاوها در جایگاه های باز روزانه فقط 7 بار یا بیشتر آب می خورند. به طور کلی، گاو شیری روزانه 10 تا 60 دقیقه از روز را بر سر آبشخور می گذراند. در یکی از تحقیقات، مصرف آب در هر بار مراجعه گاو به آبشخور 3.3 لیتر با دامنه 2.3 تا 49.2 لیتر گزارش شد.
بیشترین حجم آب مصرفی گاوها در ساعات روشن روز مورد استفاده قرار می گیرد. در یکی از مطالعات گزارش شد که 73 درصد آب بین 6 صبح و 7 بعد از ظهر مصرف می شود. سرعت مصرف آب بین 8 تا 33 لیتر در هر دقیقه متغیر بود، سرعت کمتر مصرف آب معمولاً با آبشخورهای کاسه ای در آبشخور مرتبط بود.
لازم به یادآوری است که گاوها مقدار زیادی از آب را با سرعت زیاد می خورند. فرض کنید 6 گاو همزمان از آبشخور آب می خورند و هر کدام 7.5 تا 15 لیتر در دقیقه آب می خورند. در نتیجه کل آنها 45.4 تا 90.8 لیتر آب فقط در یک دقیقه مصرف می کنند. بنابراین، بهترین سیستم آبشخور باید به گونه ای تنظیم شود که نرخ جریان آب در آبشخور 113.5 لیتر در هر دقیقه باشد تا دسترسی دام ها در زمان آب خوردن تأمین شود. نرخ جریان آب در آبشخورهای فلزی نیز اهمیت دارد. در دهه پیش، نرخ جریان آب 1.9، 2.6 و 12 لیتر در هر دقیقه در یک تحقیق ارزیابی شد. هنگامی که نرخ جریان افزایش یافت، زمان صرف شده از 37 دقیقه به 7 دقیقه کاهش یافت و مصرف کلی آب از 75.7 لیتر به 87 لیتر در روز افزایش یافت. تأثیر منفی کند پر شدن آبشخور در گله را نباید دست کم گرفت، به خصوص هنگامی که آبشخور فلزی توسط یک گاو غالب اشغال می شود.
فضای توصیه شده آبشخور گاو شیری
معمولاً فضای آبشخور توصیه شده برای هر گاو حداقل 5 سانتیمتر و به طور ایده آل 10 سانتیمتر می باشد. توصیه مهم دیگر این است که حداقل 2 آبشخور در بهاربند در نظر گرفته شود تا تأثیر گاوهای غالب و رقابت بر سر آب کاهش یابد. قانون مبتنی بر تجربه نشان داده است که آب به اندازه ای تأمین شود که 20 درصد از گاوها در یک زمان بتوانند آب بخورند.
وجود آبشخور در راهروهای خروجی به خصوص در گاوداری های بزرگ که گاوها برای رسیدن به جایگاه خود باید مسافت بیشتر از 60 متر را طی کنند، اهمیت دارد. تحقیقات نشان داده اند که گاوها در ماه های گرم تابستان بعد از خروج از سالن شیردوشی می توانند بیش از 10 درصد از کل مصرف آب روزانه خود را مصرف کنند.
محققان دانشگاه، رابطه بین فضای آبشخور و تولید شیر در گاوداری های تجاری را ارزیابی کردند و متوجه شدند تولید شیر روزانه هر گاو 0.95 کیلوگرم به ازای هر 2.5 سانتیمتر افزایش فضای آبشخور با دامنه 3.8 تا 12.7 سانتیمتر به ازای هر گاو افزایش یافت. این رابطه برای مشخص کردن تأثیر اقتصادی فضای ناکافی آبشخور برای گاوها سودمند بود.
نکته نهایی
گاوها 30 تا 50 درصد از کل آب مصرفی روزانه خود را بلافاصله بعد از شیردوشی یا در ساعت اول بعد از شیردوشی مصرف می کنند که با زمان های اصلی خوراک خوردن همزمان می باشد. مصرف خوراک و آب همیشه با یکدیگر رابطه مثبت دارند. زمان بعد از شیردوشی همچنین زمان اوج مصرف آب برای تمیز کردن و شستشوی سالن و تجهیزات شیردوشی می باشد.
ما باید اطمینان حاصل کنیم که فشار آب برای پر کردن مخزن آبشخور در زمان اوج مصرف آب کافی است. سرعت جریان آب در زمان اوج مصرف آب باید ارزیابی شود. گاوها هرگز نباید منتظر پر شدن آبشخور بمانند.
مکان آبشخورها در گاوداری شیری
راهکارهای کلی مهم در رابطه با مکان آبشخور عبارتند از:
- فراهم کردن شرایطی برای خوردن خوراک و خوردن آب به طور همزمان ، مصرف ماده خشک و تولید شیر را افزایش می دهد.
- گاوها هنگام خوردن آب ترجیح می دهند که اطراف خود را ببینند تا از شاخ به شاخ شدن و جا به جا شدن توسط دیگر گاوها دوری کنند.
- بدانید که گاوها برای رسیدن به آبشخور نباید بیش از 15 تا فری استال را طی کنند. عرض راهروهایی که آبشخور در آنجا قرار دارد باید به گونه ای طراحی شود که گاوها راحت تر بتوانند آب بخورند و در عین حال فضای عبور یک یا دو گاو در پشت آنها وقتی که آب می خورند، مسدود نشود. برای گاوهای هلشتاین، عرض راهرو باید به گونه ای طراحی شود که علاوه بر آبشخور، فضایی برای یک گاو در حال خوردن آب و عبور یک یا دو گاو وجود داشته باشد.
متخصصین علوم دامی ارزیابی کردند که کدام آبشخور بیشترین استفاده در فری استال را دارد. این اطلاعات هنگام تصمیم گیری در مورد مکان، اندازه آبشخور و راهرو اهمیت دارند. آنها متوجه شدند در بهاربندهایی که تراکم دام حداقل بود و 3 بار در روز دوشیده می شدند، استفاده از آبشخور بهاربند در راهروهای میانی بیشتر و در راهروهای انتهایی کمتر و در آبشخورهای واقع شده در مسیر منتهی به سالن شیردوشی در حد متوسط بود. این اطلاعات به ما می گوید که ما در عرض راهرو گذرگاه ها در وسط بهاربند نباید صرفه جویی کنیم زیرا بیشترین مصرف آب در این آبشخور ها می باشد.
کیفیت آب مورد نیاز گاوهای شیری را به طور مرتب ارزیابی کنید.
نظارت مداوم بر کیفیت و ترکیب آب برای هر گاودار اهمیت دارد. کیفیت آب گاوداری شامل جنبه های فیزیکی و شیمیایی آب از قبیل مقدار مواد معدنی، نیترات-نیتروژن، کل مواد محلول و شمار باکتریایی می باشد. آب با کیفیت بالا، طعم و بوی نامطلوب ندارد. کیفیت آب می تواند شامل عوامل خطرناکی از قبیل وجود ولتاژ سرگردان باشد که می تواند برای گله خطرناک باشد، اما خوشبختانه زیاد رایج نیست.
سئوالات نهایی که مطرح می شود این است که آیا گاو مقدار کافی آب می خورد؟ آیا عدم مصرف مقدار کافی آب می تواند به دام آسیب بزند؟
تأکید شده است که آب مهم ترین مواد مغذی برای گاو شیری است و گاوها از عدم دسترسی به آب کافی، بیشتر و سریع تر از عدم دسترسی به سایر مواد مغذی، آسیب می بینند. بنابر این، اطمینان از دسترسی دام ها به آب کافی باید در بالای اولویت های اقدامات مدیریتی باشد.
دسترسی به آب به عواملی از قبیل فضای کافی آبشخور برای هر گاو، سرعت جریان آب، مکان آبشخور و کیفیت آب بستگی دارد. نقص در هر یک از این عوامل می تواند بر مصرف و عملکرد دام تأثیر منفی داشته باشد.
