[rt_quote]
علوفه گاو شیری مواد مغذی و فیبر مؤثر مورد نیاز گاو برای افزایش هضم پذیری کل جیره را تأمین می کند چرا که شکمبه نشخوارکننده ها برای خوردن علوفه طراحی شده است و علوفه، پایه جیره گاوهای شیری به منظور دستیابی به تولید بالا، سلامت گاو، عملکرد مفید و بازده بالا در گله می باشد
[/rt_quote]
شکمبه نشخوارکننده ها برای خوردن علوفه طراحی شده است و کیفیت علوفه گاو شیری بر پایه دستیابی به تولید بالا، سلامت، عملکرد مفید و بازده بالا در گله گاو شیری می باشد. اغراق نیست اگر بگوئیم کیفیت علوفه می تواند به موفقیت یا عدم موفقیت جیره گاو شیری به عنوان خوراک دام کامل منجر شود. ترکیبات، هضم پذیری و شکل فیزیکی علوفه عملکرد گاو را محدود می کند.
علوفه گاو شیری با کیفیت مناسب خوراکی است که مواد مغذی مورد نیاز گاو و فیبر مؤثر کافی را برای گاو فراهم کند بدون اینکه افراد را به سرپیچی از دستور العمل تنظیم جیره خوراک دام وسوسه کند.
کیفیت جیره مشخص می کند که چه مقدار از آن را می توانید در جیره استفاده کنید و چه میزان از مواد خوراکی لازم است که به جیره اضافه شود اما کیفیت علوفه گاو شیری را نمی توان به تنهایی تعریف کرد و باید آن را بر اساس محتوای جیره و اینکه چقدر می تواند به عملکرد گاو کمک کند قصاوت کرد. طبق مطالب این مبحث، ترکیبات، هضم پذیری و میزان فیبر مؤثر علوفه، بر نحوه استفاده از علوفه در جیره گاو شیری مؤثر هستند.
مرحله اول: اندازه گیری مقدار علوفه گاو شیری
اولین کاری که در رابطه با ترکیبات و هضم پذیری علوفه باید انجام داد، اندازه گیری دقیق مقادیر آنها است. نمونه را از خوراکی که گاو می خورد بردارید. در غیر این صورت آنالیز ترکیبات و هضم پذیری مفید نخواهد بود.
فیبر حلال در شوینده خنثی بخشی از علوفه است که شکل فیزیکی آن عمل نشخوار را تحریک می کند و سرعت هضم آن بسیار کمتر از دیگر بخش های فیبر است. اندازه گیری هضم پذیری فیبر (NDFD) ابزاری فراهم می کند که پتانسیل فیبر خوراک دام را برای برآورده کردن نیازهای تغذیه ای گاو مشخص می کند. این اندازه گیری حجم به ارزیابی این موارد به ما کمک می کند: 1- میکروب ها تا چه حد می توانند برای تولید مواد مغذی گاو عمل تخمیر را انجام دهند. 2- چه میزان علوفه می توانیم به گاو بخورانیم بدون اینکه شکمبه او را با فیبر کند هضم پر کنیم (با متخصص تغذیه برای رسیدن به NDFD هدف در گاو مشورت کنید). هرچه NDFD بیشتر باشد کیفیت علوفه کمتر می شود. موردی که در مورد NDFD هست این است که بدانید مقدارش دقیق نیست. اندازه NDFD در چندین مرحله برآورد می شود و چون از طریق میکروب های شکمبه تخمیر می شوند بنابراین نسبت به برآورد پروتئین خام که فقط دارای یک اندازه شیمیایی کامل در خوراک است، متغیرتر است. به طور متوسط در آزمایش های انجام شده متوجه شدیم که اندازه های ارزیابی شده NDFD 30 ساعته نمونه خوراک دام در دامنه 4.9± درصد از میانگین قرار دارد (یک نمونه NDFD با میانگین 50 درصد را در نظر بگیرید، دامنه این مقادیر در آزمایشگاه بین 45 تا 55 درصد خواهد بود). مقادیر در هر آزمایشگاه می توانند متفاوت باشند، اگر نمونه در آزمایش متفاوتی اندازه گیری شود، دامنه آن 6.6± درصد از میانگین می باشد.
آزمایشگاه ها علوفه را بر اساس NDFD رده بندی می کنند بنابراین NDFD برای مقایسه علوفه مفید است. برای انسجام بهتر، از آنالیز آزمایشگاهی NDFD استفاده کنید، به نحوه رده بندی خوراک ها نسبت به یکدیگر توجه کنید و بپذیرید که NDFD مفید است اما مقدار آن دقیق نیست. در رابطه با مدت زمان اندازه گیری هضم پذیری آزمایشگاهی فیبر حلال در شوینده خنثی بحث و گفتگوهایی هست. مدت های 24، 30، 48 ساعته ذکر شده است. در نقطه زمانی 24 و 30 ساعته، تخمیر آنقدر سریع صورت می گیرد که تفاوتهای سرعت هضم فیبر ممکن است مشخص شود اما در مقادیر نمونه های ارائه شده در این ساعت نیز متغیرهای زیادی وجود دارد. تغییرات نرخ تخمیر به تفاوت بین نمونه ها در ساعت های اولیه تخمیر مربوط است.
48 ساعت نقطه زمانی NDFD است که برای تخمین انرژی گرفته شده از NDF در کمیته تحقیقاتی نیازهای تغذیه ای دام شیری (2001) ذکر شده است. نتایج در نقطه زمانی 48 ساعت واریانس کمتری را نشان داد. می توانید تشخیص دهید که کدام علوفه نسبتا گستره هضم پذیری بیشتری دارد ولی مسیری را که علوفه طی کرده تا به آن نقطه برسد را نمی توانید تشخیص بدهید. آیا این تفاوت بین علوفه ها فقط به علت تخمیر سریع تر آنها نسبت به دیگری است؟
بخش دیگر علوفه ها، کربوهیدرات های غیرعلوفه ای (NFC) هستند که تخمین زده شده است تا 98 درصد هضم پذیر هستند. این هضم پذیری عمدتا به علت کربوهیدرات های حلال در آب است (قند، اولیگوساکارید، فروکتان) اما الزاما به خاطر نشاسته نیست. هضم نشاسته تحت تأثیر میزان آسیاب شدن خوراک، تخمیر و ساختار ماتریکس پروتئین می باشد. برآورده های کنونی هضم پذیری نشاسته، تخمیر درون آزمایشگاهی 7 ساعته نمونه های آسیاب شده نسبتا زبرتر را در بر می گیرد (به منظور حفظ تأثیر ساختار بر تجزیه نشاسته).
هضم پذیری و عملکرد علوفه گاو شیری
فهرست اصلی نیاز گاو شیری :
- مواد خوراکی قابل هضم که نیاز تغذیه ای گاو شیری را فراهم می کند.
- فیبر مؤثر که دارای ساختاری است که عملکرد شکمبه را حفظ می کند و در برابر اسیدوز شکمبه ای از شکمبه مراقبت می کند.
- برخی از بخش های خوراک دام که قابل هضم نیستند و می توانند از شکمبه عبور کنند و برای هضم بیشتر به روده کوچک برسند.
علاوه بر آن لازم است تا با توجه به محدودیت فیزیکی شکمبه از لحاظ پرشدن، علوفه ای فراهم کنیم که از کاهش مصرف خوراک دام جلوگیری کند، در عین حال که فیبر کافی برای حفظ عملکرد شکمبه و سلامت گاو فراهم کند.
نرم افزار NRC در سال 2001 تلاش کرد برای NDF، NDF علوفه و کربوهیدرات غیر فیبری (NFC) (جدول را مشاهده کنید)، توصیه هایی ارائه دهد. میزان علوفه گاو شیری و فیبر لازم برای حفظ تولید خوب در گله نیز با توجه به نوع (NFC) خوراک متغیر است (نمودار را مشاهده کنید).
ارتباط بین نشاسته و علوفه گاو شیری در شکل، توصیه های NFC و NDF خوراک دام که توسط نرم افزار NRC در سال 2001 ارائه شد را انعکاس می دهد. هرچه NDF علوفه افزایش یابد، NFC یا نشاسته بیشتری می توانیم اضافه کنیم. اگر شرایط به گونه ای باشد که گاو در وعده های خوراکی غلات زیادی بخورد، خوراک را جدا کند، خوراک را ببلعد، از تنش گرمایی رنج ببرد یا منابعی از نشاسته با سرعت تخمیر بسیار بالا مصرف کند (پوسته ذرت با رطوبت بالا، جو یا گندم خوب آسیاب شده)، به عنوان یک موضوع مدیریتی پرخطر ایده خوبی است که برای جلوگیری از مشکلات هضمی، NDF بیشتر و NFC کمتر اضافه کنید.
علوفه با کیفیت مناسب مواد مغذی و فیبر مؤثر مورد نیاز گاو برای افزایش هضم پذیری خوراک دام را تأمین می کند در حالیکه علوفه گاو شیری با کیفیت نامناسب تأثیر معکوس به همراه دارد.
چگونه می توان این توصیه ها را در یک گله واقعی اجرا کرد؟
جیره یک گله در ویسکانسین که به طور میانگین 42.6 کیلوگرم شیر با چربی 3.9 درصد و پروتئین 3.2 درصد تولید می کرد حاوی 52 درصد علوفه (بر پایه مواد خشک)، 27 درصد NDF کل جیره، 21 درصد NDF علوفه جیره، 28 درصد نشاسته و 44 درصد NFC بود. NDFD 30 ساعته برای علوفه جیره کامل 48 درصد بود. NDFD علوفه 30 ساعته به طور میانگین 45 درصد بود و NDFD 30 ساعته غیرعلوفه ای به طور میانگین 55 درصد بود. NDF علوفه 78 درصد NDF کل می باشد و در ماده خشک مصرفی 27.5 کیلوگرمی 0.9 درصد بدن گاو را تشکیل می دهد.
این جیره به طور کلی در راستای توصیه های NRC است و اهدافی را نشان می دهد که هنگام تنظیم میزان NDF علوفه گاو شیری و هضم پذیری آن می توان در نظر گرفت.
- NDF علوفه باید 75 درصد NDF کل را تشکیل دهد.
- NDF علوفه باید به نحوی تنظیم شود که 0.8 تا 1 درصد وزن بدن گاو را تشکیل دهد.
- اگر هدف شما این است که NDFD کل جیره را طوری تنظیم کنید که مواد مغذی تأمین شود، لازم است که بین هضم پذیری علوفه، میزان NDFD علوفه که می توانید به گاو بخورانید بدون اینکه مصرف مخدوش شود و میزان NDF غیرعلوفه ای که به صورت مکمل برای فراهم کردن NDF قابل هضم و حفظ مصرف نشاسته در حد قابل قبول به گاو خورانده می شود تعادل صورت بگیرد.
مقدار NDF علوفه گنجانده شده شاخصی است برای اطمینان حاصل کردن از این موضوع که گاو، فیبر مؤثر فیزیکی کافی برای حفظ عملکرد شکمبه و نشخوار مؤثر برای ایجاد موازنه بین تخمیر نشاسته و سایر NFC ها را دریافت می کند. اگر فیبر تخمیر شود (به سرعت و به میزان زیاد) یا از لحاظ اندازه کاهش یابد عبور می کند و به اندازه کافی در شکمبه باقی نمی ماند که بتواند مؤثر واقع شود و برعکس اگر فیبر به طور آهسته تخمیر شود می تواند مدت طولانی در شکمبه باقی بماند و مؤثر باشد.
علوفه ذرت سیلوئی میدریب قهوه ای (BMR) خوراکی است که تأثیر هضم پذیری را بر مؤثر بودن فیبر نشان می دهد. تغذیه BMR، هضم پذیری فیبر کل دستگاه گوارش را به اندازه ای که ارزیابی های آزمایشگاهی NDFD پیشنهاد می دهد افزایش نمی دهد اما مصرف ماده خشک و پر و خالی شدن شکمبه از NDF افزایش یافت. توضیحی که برای این نتایج می توان ارائه داد این است که ذرت یا BMR با هضم پذیری بیشتر، شکسته می شود و قبل از اینکه کاملا تخمیر شود سریع تر از شکمبه عبور می کند.
هنگامی که جیره را به منظور برآورده کردن نیازهای تغذیه ای بر اساس ترکیب و هضم پذیری خوراک دام تنظیم می کنیم هیچ راه مطلقی وجود ندارد که از پیش تعیین کند که آیا ترکیبات NDF علوفه و هضم پذیری آن، فیبر مؤثر را به میزان بیش از اندازه، کافی یا غیر کافی فراهم می کند. لازم است که گاوها را در نظر بگیرید، گاوها تنها منبع برای ارزیابی دقیق میزان فیبر مؤثر در جیره هستند، در حال نشخوار بودن حداقل 50 درصد از گاوها نشان دهنده کافی بودن فیبر مؤثر جیره است، اگر در حال خوابیدن، آشامیدن و یا در گرما نباشند. در میان این گاوها، فقط مدفوع 5 درصد این گاوها ممکن است غیر طبیعی و مانند دیگر گاوها نباشد (به نظر می رسد هیچ اثری از بیماری یا جداسازی خوراک دام در آنها دیده نمی شود) و به نوعی تعداد کمی مدفوع شل یا حاوی فیبر بلند (طولانی تر از 2.5 سانتیمتری) دارند.
هضم پذیری نشاسته با افزایش مدت زمانی که دانه ذرت در سیلو می ماند افزایش می یابد بنابراین آنالیز تجزیه پذیری نشاسته ذرت سیلو شده به علت تغییر، باید در گذشت زمان صورت بگیرد. مشکلی که در تنظیم جیره خوراک دام وجود دارد این است که هضم پذیری نشاسته در سیلو یا ذرت یا رطوبت بالا، یک هدف متغیر است.
زمانی که ذرت با محتوای رطوبتی مناسب (32 تا 35 درصد) در کل زمستان در سیلو بماند، تخمیرپذیری نشاسته ممکن است به طور چشمگیری افزایش یابد.
ممکن است که برای اجتناب از کاهش هضم لازم باشد استفاده از نشاسته با سرعت تخمیر بالا در جیره را محدود کنیم. وقتی که میزان نشاسته ذرت سیلو شده بالا باشد (بیشتر از 30 درصد ماده خشک) و ذرت سیلوئی بخش اعظم علوفه گاو شیری در جیره را تشکیل دهد این موضوع ممکن است مشکل ساز باشد.
علوفه گاو شیری با کیفیت مناسب، نه با کیفیت بالا
ما در مورد خوراندن علوفه با کیفیت بالا صحبت کردیم ولی آنچه که باید برآن متمرکز شویم کیفیت مناسب علوفه است. علوفه گاو شیری با کیفیت مناسب خوراکی است که مواد مغذی مورد نیاز گاو و فیبر مؤثر کافی را برای گاو فراهم کند بدون اینکه افراد را به سرپیچی از دستور العمل تنظیم جیره وسوسه کند.
علوفه با NDFD بالا یا کم، می توانند مشکل ساز باشند. NDF که افزایش می یابد، هضم پذیری فیبر به نوعی کاهش می یابد. معمولا در میزان خوراندن چنین علوفه ای محدودیت هایی وجود دارند بدون اینکه جذب و مصرف مواد مغذی قابل هضم کاهش یابد. اما اگر در میزان خوراندن علوفه با هضم پذیری پائین و NDF بالا محدودیت وجود دارد، بقیه فضای شکمبه را با چه چیز پر می کنید. درصد نشاسته نباید بیشتر از 25 تا 28 درصد باشد.
منابع فیبری قابل تخمیر از قبیل پوسته سویا می توانند از مواردی باشند که می توان به مواد خوراکی قابل هضم اضافه کرد بدون اینکه مصرف نشاسته بیش از اندازه محدود شود. خوراندن بیش از حد نشاسته الزاما نیازهای انرژی گاو را تأمین نمی کند و می تواند گله را درگیر اختلال هضم کند تا جائی که عملکرد، هضم پذیری، بازده خوراک دام و درآمد کاهش یابد.
قند، نشاسته و فیبر محلول مربوط به فیبر علوفه گاو شیری
تهیه میزان کافی فیبر مؤثر و اجتناب از اسیدوز شکمبه از مهم ترین مسائل مربوط به تغذیه خوراک دام با قابلیت هضم بالا هستند. NDF خوراک هایی که دارای فیبر با قابلیت هضم بسیار بالا هستند، می تواند پائین باشد. آیا شما می توانید مقداری کافی از آن را برای برآورده کردن نیازهای فیبری مؤثر به گاو بخورانید، جیره را موازنه کنید و مقدار خوراک دام مورد نیاز برای کل سال را فراهم کنید؟ اگر نمی توانید چنین فهرستی تهیه کنید، استفاده از گراس (علوفه سیلو شده یا ریز شده) یا چندین کیلوگرم کاه گندم ریز شده می تواند مکمل فیبری مؤثر مفیدی برای بهبود جیره باشد. این لازم است که به همراه جیره مرطوبی که گاو نمی تواند جدا کند خورانده شود.
توصیه های NRC در مورد تنظیم NDF و NFC علوفه گاو شیری
ذرت سیلو شده با درصد نشاسته 30 به بالا را نیز می توان جزء گروه علوفه با قابلیت هضم بالا قرار داد. هنگامی که درصد نشاسته ذرت سیلو شده 40 درصد باشد چگونه آن را به عنوان بخش اصلی جیره تنظیم می کنید؟ دقت کنید، اگر 60 درصد جیره ذرت سیلو شده باشد و نشاسته به 25 درصد ماده خشک جیره از منابع سریع التخمیر محدود شود، می توانید نشاسته ذرت سیلو شده را به بیش از یک درصد افزایش دهید. سپس لازم است که مواد خوراکی با نشاسته کمتر را برای پر کردن 40 درصد باقیمانده در جیره انتخاب کنید و هنوز لازم است که ثابت کنید که گاوها مقدار کافی فیبر مؤثر دریافت می کنند.
علوفه با کیفیت مناسب مواد مغذی و فیبر مؤثر مورد نیاز گاو برای افزایش هضم پذیری کل جیره را تأمین می کند در حالیکه علوفه با کیفیت نامناسب تأثیر معکوس دارد.
خوراک دام سنگین: انواع کنسانتره گاو شیری ، کنسانتره گاو انتظار زایش (گاو آبستن) ، کنسانتره تلیسه (گاو غیرشیری) ، کنسانتره گاو خشک ، کنسانتره گوساله پرواری ، کنسانتره استارتر گوساله
خوراک دام سبک: کنسانتره گوسفند پرواری ، کنسانتره عمومی گوسفند ، کنسانتره میش شیرده ، کنسانتره میش آبستن سنگین ، کنسانتره فلاشینگ گوسفند ، کنسانتره استارتر بره و بزغاله
برای مشاهده قیمت خوراک دام و خرید خوراک دام از کارخانه تولید خوراک دام (اینجا کلیک کنید)
منبع: نشریه صنعت گاو شیری ، هوردز دیری من (شرکت تعاونی وحدت)
