نکات مربوط به حمل و نقل در حفظ سلامت گوساله ها
گوساله ها در روزها و هفته های اول عمر خود با بسیاری از چالش ها مواجه می شوند که می توانند سیستم ایمنی در حال توسعه آنها را تحت تأثیر قرار دهند. این چالش ها به خصوص بر گوساله هایی که مسافت زیادی را برای رسیدن به گاوداری مقصد طی می کنند تأثیر می گذارند.
در یک تحقیق دانشگاهی، چگونگی تأثیر مدت زمان انتقال گوساله بر سلامت آن در 2 هفته اول بعد از انتقال به مرکز پرورش را بررسی کردند. در این آزمایش 119 گوساله از 2 تا 22 روزگی مورد بررسی قرار گرفتند و به طور تصادفی مدت زمان انتقال 12.6 یا 16 ساعت اختصاص داده شد. معاینه های بررسی سلامت در 14 روز بعد، از لحاظ تغییر در نمره مدفوع و تنفس انجام شد.
گوساله هایی که مدت زمان جابجایی آنها 16 ساعت بود، نمره مدفوع آنها در روزهای بیشتری غیرعادی بود ولی هیچ تفاوتی در مدفوع گوساله هایی با مدت زمان جابجایی 6 و 12 ساعت مشاهده نشد. محققین عنوان کردند که دولت کانادا اخیراً قوانینی در رابطه با محدود کردن زمان انتقال تا 12 ساعت وضع کرده است.
مدت زمان انتقال بر نمره تنفس 3 گروه تأثیرگذار نبود، اما در فصل های سال تفاوت هایی مشاهده شد. در میان گوساله هایی که در زمستان جابجا شدند نسبت به فصل بهار یا پاییز نمره های غیرطبیعی بیشتری مشاهده شد. علاوه بر آن، نمره های تنفسی در گوساله های که با نمره انتقال ایمنی فعال خوب (حداقل 5.8 گرم lgG به ازای هر دسی لیتر از کل پروتئین سرم خون) جابجا شدند، بهتر بود.
علاوه بر تبادل هوا، توزیع هوا نیز عامل کلیدی برای اجتناب از ایجاد هوای مانده و مرطوب در جایگاه است. تهویه فشار مثبت می تواند این کار را به خوبی انجام دهد و جایگاه گوساله ها باید ضمن تبادل هوای کافی، محیطی عاری از کوران در قسمت عقب تأمین کند. صرف نظر از نوع سیستم، مواد مغذی کافی به گوساله ها تغذیه کنید و از ژاکت گوساله در صورت لزوم استفاده نمایید.
زمان خواب گاوها چه مدت است؟
وقتی ما انسان ها خسته هستیم، معمولاً هوشیاری کمتری داریم، بازدهی مان کاهش می یابد و حتی اضطراب بیشتری داریم. احتمالاً به دفعات زیادی در مورد داشتن خواب کافی در شب به شما گوشزد شده است. شاید شنیده باشید که زمان استراحت برای گاوها نیز چقدر اهمیت دارد. می دانیم گاوهایی که به خوبی استراحت می کنند، پرتولیدتر و سالم تر هستند. آنها حتی ممکن است وقتی محدودیت زمانی آنها را مجبور به انتخاب بین خوابیدن یا خوردن می کند، استراحت کردن را ترجیح می دهند. در تای استال ها و فری استال ها، گاوها معمولاً 10 تا 12 ساعت در روز را صرف خوابیدن می کنند. در بستر فشرده یا روی مرتع، مدت استراحت نزدیک به 9 ساعت است. میانگین مدت هر چرخه استراحت 60 تا 99 دقیقه است. مطالعات نشان داده اند که وقتی هم تای استال ها و هم فری استال ها، بستر بیشتری دارند، زمان استراحت افزایش می یابد. بخش عمده استراحت و در نتیجه نشخوار کردن، طی شب اتفاق می افتد. گاوها همچنین در طول شب می خوابند، هر چند معمولاً مدت خواب رفتن آنها تنها 4 ساعت در شبانه روز است. کمتر از یک ساعت از این 4 ساعت، خواب عمیق با حرکات سریع چشم است که در انسان گفته می شود برای یادگیری و تقویت حافظه مفید است.
فحلی شدید منجر به نرخ آبستنی بالاتر با انتقال جنین می شود
گله هایی که از انتقال جنین برای تولید تلیسه های جایگزین استفاده می کنند، زمان و هزینه زیادی مصرف می کنند. بنابراین، به حداکثر رساندن نرخ آبستنی در میان گیرنده ها، بهترین پاسخ به این تلاش است. محققان در دانشگاه بریتیش کلمبیا به تازه گی بررسی کرده اند که چگونه بروز فحلی و ویژگی های جنین، روی نرخ این آبستنی ها می تواند تأثیرگذار باشد.
در هر دو آزمایش این تحقیق، گاوها با دستورالعمل یکسانی، همزمان سازی شدند و آنهایی که تخمک گذاری کردند، نه روز بعد از پایان برنامه همزمان سازی، یک جنین تازه یا منجمد در رحم آنها کاشته شد. در آزمایش اول، تشخیص فحلی با گچ دم، تحت نظر قرار گرفت و جنین ها در شرایط درون تنی (در گاو دهنده) تولید شدند. گاوهایی که فحلی نشان دادند، نرخ آبستنی 41 درصد داشتند، در حالی که گاوهایی که فحلی نشان ندادند، نرخ آبستنی آنها 31.5 درصد بود.
در آزمایش دوم، تشخیص فحلی با نظاره گرهای فعالیت متصل به پا، تحت نظر قرار گرفت و جنین ها به صورت درون تنی یا درون آزمایشگاهی (IVF) تولید شدند. آنهایی که حداقل افزایش نسبی 300 درصد در فعالیت داشتند، در گروه دارای فحلی شدید قرار می گرفتند و آنهایی که فعالیت شان نسبت به قبل از فحلی، 100 تا 299 درصد افزایش یافته بود، در گروه با شدت فحلی کم قرار گرفتند. همانطور که در نمودار نشان داده شده است، گاوهایی با فحلی شدید، با احتمال خیلی بیشتری نسبت به آنهایی که فحلی ضعیف داشتند، آبستن می شدند. همچنین، گاوهایی که یک جنین تولید شده به صورت درون تنی دریافت می کردند، آبستنی بیشتری به ازای هر انتقال جنین نسبت به آنهایی داشتند که جنین تولید شده در شرایط آزمایشگاهی (IVF) دریافت کردند.
به علاوه، محققان تشخیص دادند که وقتی جنین در مراحل اولیه بلاستوسیت جایگذاری می شد، نسبت به آنهایی که در مرحله مورولا جایگذاری می شدند، باروری بالاتری در پی داشت.
تای استال ها یا جایگاه های با دسترسی آزاد؟
بهاربندهای تای استال، شکل اصلی جایگاه گاوها در 39 درصد مزارع پرورش گاو شیری آمریکا و 75 درصد گاوداری های کانادا می باشد. نسبت به تای استال این درک وجود دارد که آنها آزادی حرکت گاوها را محدود می کنند و در نتیجه این نگرش، کشورهایی مثل دانمارک، نروژ و سوئد سیاست هایی در جهت منع استفاده از آنها اعمال کرده اند.
محققین دانشگاه بریتیش کلمبیا برای ارزیابی این استدلال 102 مقاله را ارزیابی کردند که در این مقاله، آسایش گاوهای شیری در تای استال با گاوهای شیری در جایگاه هایی که کمتر محدود کننده هستند (مثل فری استال) مقایسه شد. در اکثر این مقاله ها اثرات جایگاه های تای استال بر سلامت پایه و بیولوژیک گاوها بررسی شد و نتایج متفاوت بود. اگرچه به نظر می رسید در تای استال ها میزان ایجاد زخم های مفصل خرگوشی و زانو و برخی از زخم های سم کمتر بود (به خصوص هنگامی که گاوها اجازه دسترسی به فضای بیرون را داشتند) ولی تمام اثرات آن بر سلامت سم و زانو به صورت آمیخته بررسی می شد. جایگاه هیچ تأثیر ثابتی بر سلامت گاوهای دوره انتقال، ورم پستان یا تولید شیر نداشت. ارزیابی سلامت تولید مثلی نشان داد که عملکرد تولیدمثلی گاوها در جایگاه هایی با محدودیت کمتر بهتر بود.
مابقی مطالعات به چگونگی تأثیر تای استال بر رفتار طبیعی و وضعیت حسی و عاطفی (فارغ از درد و تنش) پرداختند. گاوها در تای استال زمان بیشتری را برای دراز کشیدن صرف کردند و الگوی دراز کشیدن های آنها تا حدی غیرطبیعی بود (شبیه دراز کشیدن در بیرون استال). برخی از مطالعات نشان دادند گاوها در تای استال ها قابل دسترس تر هستند. شاید عبارت قابل دسترس، معنای ترس کمتر گاوها را در ذهن ایجاد کند ولی در واقع به معنای ایجاد ارتباط نزدیک با گاو است.
به طور کلی محققین عنوان کردند که هیچ کدام از شواهد به طور واضح عنوان نمی کنند که کدام جایگاه بر دیگری ارجحیت دارد. اما نشان می دهند که جایگاه های با دسترسی آزاد، امکان داشتن آزادی حرکت برای گاوها را فراهم می کنند بدون اینکه برسلامت تأثیر منفی داشته باشند.
تنش گرمایی و میزان گلوکز خون بر تولید تک تک گاوها اثر می گذارد.
گلوکز برای بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیک دام از جمله شیردهی و پشتیبانی از سیستم پستانی گاوهای شیری اهمیت دارد. در حقیقت 85 درصد گلوکز خون توسط پستان جذب می شود. هنگامی که گاو تحت تأثیر تنش گرمایی قرار می گیرد، تأمین گلوکز برای سیستم پستانی مختل می شود زیرا مصرف خوراک کاهش می یابد، هزینه نگهداری بدن افزایش می یابد و گلوکز کمتری تولید می کند.
محققین برای درک چگونگی تأثیر کمبود قند خون بر تولید شیر گاوهای تحت تنش، 23 گاو هلشتاین را در 4 دوره که در آن دما و قند خون تنظیم شده بود، مورد بررسی قرار دادند. همانطور که انتظار می رفت، مصرف خوراک و تولید شیر گاوهای تحت تنش گرمایی در مقایسه با گاوهایی که در ناحیه دمایی خنثی بودند، کاهش یافت. میزان چربی شیر و لاکتوز هر دو در طی دوره تنش گرمایی کاهش یافت، اما تحت تأثیر میزان گلوکز خون گاو قرار نگرفتند.
از طرف دیگر، میزان پروتئین شیر تحت تأثیر این دو متغیر قرار نگرفت و نیتروژن اوره ای شیر (MUN) در گاوهای تحت تنش افزایش یافت. محققین به این نتیجه رسیدند که کمبود قند خون عامل محدود کننده تولید شیر در گاوهای تحت تنش گرمایی نمی باشد. میزان تولید شیر به طور عمده تحت تأثیر شرایط دمایی و نه میزان گلوکز خون می باشد و گلوکز فقط یکی از مؤلفه های سیستم تخصیص انرژی می باشد.
