ورم پستان بالینی
ورم پستان بالینی همچنان مشکل درجه یک بسیاری از گاوداری ها محسوب می شود و در 25 درصد از گاوداری های ایالات متحده آمریکا مشاهده می شود. این اتفاق نظر وجود دارد که اکثر عوامل بیماری زای مسری ورم پستان Strep.agalactias، Staph.aureus و Mycoplasma می باشند و باکتری های محیطی از قبیل E.coli و Klebsiella همواره تهدید به حساب می آیند.
تمیزی گاو، ضدعفونی کردن سرپستانک و اقدامات صحیح شیردوشی سه عامل مهم در کاهش آلودگی انتهای سرپستانک به باکتری ها هستند و خطر ورم پستان را به حداقل می رسانند. صرف نظر از نوع عامل بیماری زای مسبب ورم پستان، استفاده از دستکش یک اقدام پیشگیرانه مهم در بروز آن است زیرا خطر انتقال عوامل بیماری زا در بین گاوها را به میزان زیادی کاهش می دهد.
اقدام 5 مرحله ای در روند شیردوشی گاوداری
در اکثر گاوداری های تجاری، رویه شیردوشی شامل 5 مرحله است: رگ زنی، پیش غوطه ورسازی، پاک کردن سرپستانک، شیردوشی و پس غوطه ورسازی.
رگ زنی
رگ زنی شامل 3 تا 5 دفعه خروج شیر برای تشخیص شیر غیرطبیعی قبل از آغاز شیردوشی می باشد. در این مرحله، شیرهای با بالاترین میزان سلول بدنی موجود در سرپستانک خارج می شوند و همچنین سرپستانک برای خروج شیر تحریک می شود. تخمین زده شده است که 12 درصد گاوداری های ایالات متحده آمریکا مرحله رگ زنی را انجام نمی دهند.
پیش غوطه ورسازی
پیش غوطه ورسازی باعث می شود میزان باکتری سرپستانک ها کاهش و در نتیجه تعداد باکتری هایی که وارد مخزن شیر می شوند، تقلیل یابد. تقریباً 96 درصد گاوداری های ایالت متحده آمریکا قبل از دوشش از ضدعفونی کننده سرپستانک استفاده می کنند که 56 درصد از محلول غوطه ورسازی بر پایه ید و 12 درصد از کلروهگزیدین برای پیش غوطه ورسازی استفاده می کنند.
پاک کردن سرپستانک
پاک کردن سرپستانک با حوله و وصل کردن خرچنگی مرحله بعدی می باشد.
شیردوشی
شیردوشی هر گاو شامل مراحل آماده سازی و شیردوشی است که بین 6 تا 8 دقیقه طول می کشد.
پس غوطه ورسازی
بعد از جدا کردن خرچنگی، کارگر شیردوش برای پس غوطه ورسازی از محلول ضدعفونی کننده سرپستانک استفاده می کند که از سرپستانک در مقابل عوامل بیماری زا محافظت می کند. به طور کلی 97 درصد از گاوداری های آمریکا از پس غوطه ورسازی استفاده می کنند. بتونه های شیردوشی به صورت مانع عمل کرده و منفذ سرپستانک را مسدود می کنند و ورود باکتری ها به داخل سرپستانک در بین دو وعده شیردوشی را به حداقل می رسانند ولی فقط 30 درصد گاوداری های ایالت متحده آمریکا از آنها استفاده می کنند.
در مورد ترتیب روند شیردوشی فکر کنید
ترتیب 5 اقدام معمول قبل از شیردوشی در بین گاوداری ها متفاوت است. 3 مورد از معمول ترین رویکردها عبارتند از:
- پیش غوطه ورسازی، رگ زنی و خشک کردن سرپستانک (رایج در 22 درصد از گاوداری ها).
- رگ زنی، پیش غوطه ورسازی و خشک کردن سرپستانک (رایج در 15 درصد از گاوداری ها).
- پیش غوطه ورسازی، خشک کردن سرپستانک، رگ زنی (رایج در 13 درصد از گاوداری ها).
طرفداران رویکرد اول (پیش غوطه ورسازی، رگ زنی و خشک کردن سرپستانک) بر این باورند که پاک کردن کثیفی های چسبیده روی سرپستانک در رویکرد اول راحت تر است. طرفداران رویکرد دوم از رویکرد خود دفاع می کنند و می گویند که در این روش محلول غوطه ورسازی از پوست سرپستانک پاک نمی شود، تا قبل از اینکه اثر خود را بگذارد.
مدت زمان توصیه شده برای تماس محلول غوطه ورسازی با پوست، صرف نظر از نوع محلول، 20 ثانیه توصیه می شود. آیا این توصیه بر اساس تحقیقات ارائه شده است و آیا زمان با توجه به نوع محلول نباید متفاوت باشد؟
عده ای از محققان تفاوت حساسیت عوامل بیماری زای ورم پستان به محلول های غوطه ورسازی و مدت زمان بهینه تماس با پوست در جهت کاهش بار باکتریایی را بررسی کردند.
محققین 5 محلول غوطه ورسازی تجاری متفاوت را مقایسه کردند.
- پراکسید هیدروژن (1درصد)
- دی اکسید کلر (1درصد)
- یدوفور (1درصد)
- یدوفور (0.5درصد)
- یدوفور (0.25درصد)
علاوه بر آن، 3 زمان تماس متفاوت 15، 30 و 45 ثانیه نیز ارزیابی شد.
در میان عوامل بیماری زای ورم پستان، Mycoplasma bovis حساس ترین عامل بیماری زا و Staphylococcus haemolyticus مقاوم ترین عامل بیماری زا به محلول غوطه ورسازی سرپستانک می باشند.
مدت زمان های 30 و 45 ثانیه برای یدوفور 0.5 درصد و 0.25 درصد تأثیر نسبتاً یکسانی در کاهش باکتریای ها داشتند ولی اثرگذاری آنکه 15 ثانیه بیشتر در تماس قرار داشت بیشتر بود. در رابطه با پراکسیدهیدروژن، مدت زمان تماس تفاوتی در کاهش عامل بیماری زا ایجاد نمی کرد. در رابطه با محلول های غوطه ورسازی بر پایه ید، ما باید مدت زمان تماس را از 20 ثانیه به 30 تا 40 ثانیه و حتی طولانی تر برسانیم اگر که با عوامل بیماری زا از گونه Staph روبرو هستیم.
از لحاظ عملی، چالش طولانی تر کردن زمان تماس محلول با سرپستانک، این است که شیردوش ها می خواهند در یک زمان معین گاو بیشتری را آماده برای دوشش نمایند. در نظر داشته باشید از زمان تحریک سرپستانک (رگ زنی)، یک تا دو دقیقه بعد که آزادسازی اکسی توسین صورت می گیرد (که باعث خروج شیر می شود) خروج شیر زمان می برد و شیردوشی 6 تا 8 دقیقه طول می کشد. کارگران شیردوش حتی نمی خواهند فرصت 1 تا 2 دقیقه ای برای وصل کردن خرچنگی را نیز از دست بدهند.
