اغلب دامداران گمان می کنند که آلودگی خوراک دام فقط ذرات سخت، کثیفی یا چیزهایی است که با چشم غیر مسلح دیده میشوند ولی صنعت دامپروری درک واضحی از آلودگی در سطح میکروبی دارد که فقط میتوان با میکروسکوپ آنها را مشاهده کرد.
خوراک دام دامداری باید فاقد آلودگی باشد
خوراک دام دامداری باید فاقد آلودگی میکروبی باشد چرا که با انتقال آلودگی از طریق خوراک به بهاربندها، آلودگی منتشر شده و ممکن است زیان شدیدی متوجه اقتصاد دامداری شود.
اغلب دامداران گمان می کنند که آلودگی خوراک دام فقط ذرات سخت، کثیفی یا چیزهایی است که با چشم غیر مسلح دیده میشوند ولی صنعت دامپروری درک واضحی از آلودگی در سطح میکروبی دارد که فقط میتوان با میکروسکوپ آنها را مشاهده کرد.
شیوع بیماری در یک بهاربند می تواند روی دیگری اثر گذار باشد و می تواند تاثیر پایدار روی اکوسیستم گاوداری داشته باشد. درک بهتر کشاورز، متخصص تغذیه و دامپزشک از نحوه انتقال آلودگی از مزرعه به بهاربند، سوددهی گاوداری را افزایش می دهد.
از این رو بهداشت خوراک دام ، غلات و جیره کاملاً مخلوط (TMR) به یک موضوع رایج تبدیل شده است. کثیفی خوراک دام از عفونت های بیماری زا نشأت می گیرد. عوامل بیماری زا می توانند باکتریایی یا قارچی با منشا مخمر یا کپک باشند. Clostridium، Salmonella spp، Listeria و E.Coli spp نمونه ای از باکتری های عفونی می باشند. باید بین قارچ و باکتری مفید و مضر تمایز قائل شد. نمونه های بیماری زای مضر به طور مستقیم بر دام اثر میگذارند و همچنین ممکن است ترکیبات سمی ایجاد کنند (برای مثال، مایکوتوکسین).
در اغلب موارد دامهای شیری سالم، به علت داشتن سیستم ایمنی توانمند با عوامل بیماری زا مبارزه می کنند. ولی هنگامی که تعداد عوامل بیماری زا افزایش می یابند یا شرایط برای رشد آنها مطلوب می شود، عملکرد و سلامت گاوها کاهش می یابد.
هنگامی که سیستم ایمنی سرکوب می شود، تغییرات منفی بیشتری در سلامت و تولید گاوها رخ می دهد. در شرایطی که ایمنی گاوها سرکوب می شود (هنگامی که مایکوتوکسین در خوراک دام در طی دوره تنش یا انتقال وجود دارد)، عوامل بیماری زای قارچی و باکتریایی می توانند اثرگذار شوند و به سقط، مشکلات تولید مثلی، ناراحتی های گوارشی یا حتی مرگ منجر شوند.
خوراک دام دامداری می تواند آلوده باشد! آلودگی از طریق باکتری یا قارچ در مزرعه؟
هنگامی که عملکرد و سلامت دام در هر سطحی به خطر می افتد، لازم است که منبع و منشاء عوامل بیماری زا در گاوداری شناخته شود. جستجو را در سیلو متوقف نکنید زیرا منشأ بسیاری از این عوامل بیماری زا می تواند در خاک یا مزرعه باشد. اطمینان حاصل کنید که مهندس زراعت مجموعه پرورش گاو شیری شما در جلسات مربوط به بهداشت خوراک دام شرکت دارد و یک برنامه پویش گرانه به همراه بررسی محصول و مدیریت فضولات برای برداشت خوراک تمیز در آینده را آغاز کنید.
گندیدگی ساقه و خوشه به علت بیماریهای قارچی رخ میدهد که منجر به بروز مشکلات و شکلگیری مایکوتوکسین در خوراک دام ها می شود. در اغلب موارد این بیماری ها تا زمان برداشت تشخیص داده نمی شوند اما Damon Smith متخصص آسیب شناسی گیاهان از دانشگاه ویسکانسین مدیسن، نشان داده است که این بیماری را به خوبی قبل از برداشت می توان شناسایی کرد.
چندین نوع متفاوت گندیدگی Aspergilus، Fusarium، Gibberella و گندیدگی خوشه Diplodia بر اساس یافته های Crop Protection Network وجود دارند.
در جهت شناسایی این عوامل بیماری زا قبل از برداشت با کشاورز و متخصصین زراعت خود همکاری کنید. چنانچه در خوراک سال قبل مایکوتوکسین خاصی شناسایی شود، منشأ گندیدگی را شناسایی کنید. در نتیجه مزرعه را بر اساس حضور عفونت های سال گذشته مدیریت کنید. برخی از هیبریدها نسبت به گندیدگی ساقه و خوشه مقاوم هستند.
در ارتباط با گندیدگی خوراک دام اطلاعات با ارزشی وجود دارند
گندیدگی Aspergillus (پودر سبز زیتونی) عامل بیماری زا گرمادوست می باشد و در شرایط آب و هوایی خشک رشد میکند و میتواند آفلاتوکسین که به شدت سرطانزاست را تولید کند. این کپک در خاک و باقیمانده محصول باقی میماند و توسط حشرات و باد پخش می شود.
گندیدگی Fusarium (ارغوانی کمرنگ و پنبه ای شکل) می تواند در یک دامنه وسیعی از دوره رشد شیوع یابد و مایکوتوکسین (Fumonisin) تولید کند. کپک Fusarium در بین فصول رشد بر روی باقیمانده های گیاهی می ماند و از طریق باد یا آلودگی ریشه، گیاه عفونی می شود. این مورد در محصولات آسیب دیده و تحت تنش قرار گرفته شایعتر است. غلظت مایکوتوکسین ممکن است در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب و در طی برداشت افزایش یابد.
گندیدگی Gibberella (صورتی متمایل به قرمز). این گندیدگی می تواند ِDeoxynivalenol و Zearalenone تولید کند. کپکی که وارد مزرعه میشود میتواند روی باقیمانده ذرات و غلات کوچک باقی بماند و همچنین در ریشه های سویا یافت می شود.
گندیدگی خوشه Diplodia (کپک سفید کدر در زیربنای خوشه که در نهایت قهوه ای تیره می شود) نیز رایج است اما ترکیب های مایکوتوکسین شناخته شده را تولید نمی کند. در زمستان در باقیمانده ذرت و خاک باقی می مانند. زمانی که عفونت وجود دارد کپک، نشاسته خوراک دام را مصرف میکند و محتوای انرژی را کاهش می دهد.
برای بهینه سازی و سلامت گیاه، خاک و مزرعه را مدیریت کنید و با مشاور کشاورزی خود در رابطه با استفاده یا عدم استفاده از قارچ کش ها در مزرعه خود مشورت کنید. متخصصان تغذیه و کشاورزی فعالیت خود را در زمینه شناسایی تاثیر بالقوه قارچ کش بر تمیزی خوراک آغاز کرده اند ولی هنوز توصیههای گستردهای ارائه ندادهاند.
فراتر از آلودگی های قارچی و مایکوتوکسین، لازم است که باکتری های بیماری زایی را که از مزرعه وارد خوراک دام ها می شوند شناسایی کنیم. بسیاری از آنها ممکن است منشأ گاوی داشته باشند. باکتری های قوی بیماری زای روده ای از قبیل Clostridium spp، Salmonella، Listeria یا E.Coli spp می توانند در بدن دام سکونت کنند و از طریق آنها منتقل شوند.
چه رابطه ای بین خوراک دام دامداری و آلودگی فضولات مایع ممکن است وجود داشته باشد!
این باکتری های سمی بعد از پخش شدن در فضولات، جامدات کودی جدا شده، یا آب بعد از شستشو زنده می مانند و سپس در خاک و محیط هنگامی که به مزرعه برمیگردند به رشد خود ادامه میدهند.
برای مثال، Salmonella spp می تواند به مدت پنج سال در محیط (خاک، آب یا مکان های مرطوب به دور از نور مستقیم خورشید) و Salmonella Dublin که یک عامل بیماری زای قوی است می تواند به مدت یک سال در فضولات خشک زنده بماند. در سال ۲۰۰۳، محققین دانشگاه ویسکانسین مدیسن به نام McGuirk و Peek نیز اشاره کردند که باکتری های موجود در آب آبیاری می توانند منابع آبی و علوفه ای را با وارد شدن به محصول هنگامی که رشد می کنند و بالغ می شوند، آلوده کنند.
چنانچه گمان میکنید منشأمشکلات باکتریایی، مزرعه می باشد با دامپزشک، متخصص تغذیه و کارشناس زراعت خود مشورت کنید. تجارب اخیر چندین گاوداری بزرگ که از آب بعد از شستشو برای آبیاری استفاده کردهاند، وجود مشکلات باکتریایی فراوانی را که منشأ آنها مزرعه است تصدیق کردهاند. شمار باکتری های هوازی یا کلستریدیوم را در علوفه سبز و تازه، هنگام برداشت بررسی کنید.
شمار باکتریایی با تخمیر شدید کاهش می یابد
شمار باکتریایی با تخمیر شدید کاهش مییابد اما چنانچه شمار باکتریایی محصول مزرعه بیشتر باشد و تخمیر از حد ایدهآل کمتر باشد مشکلاتی در کیفیت خوراک دام به وجود می آید. تشخیص تاثیر باکتریایی بر سلامت و عملکرد دام مشکل می باشد اما Clostridium spp و E.Coli spp هر دو در ایجاد سندرم خونریزی روده در دام شیری سهم دارند. به طور کلی، باکتری های روده ای (Enterobacteria) در خوراک دام نامطلوب هستند.
شناخت و مدیریت آلودگی های میکروبی میکروسکوپی خوراک دام دامداری ممکن است موضوع بعدی باشد که صنعت ما برای افزایش 2.5 کیلوگرم شیر بیشتر بر آن تمرکز می کند. واژههای تمیزی یا بهداشت خوراک دام ها را در دامنه لغات خود قرار دهید. با یک گروه مشاوره تشکیل شده از کسانی که در مزرعه و گاوداری کار می کنند مشورت کنید و خوراک دام تمیزتر و TMR با عملکرد بالا را مدیریت کنید.
شمار باکتریایی با تخمیر شدید کاهش مییابد اما چنانچه شمار باکتریایی محصول مزرعه بیشتر باشد و تخمیر از حد ایدهآل کمتر باشد مشکلاتی در کیفیت خوراک دام به وجود می آید.