[rt_quote]
خوراندن آغوز زودهنگام به گوساله ها نه تنها باعث سلامتی بهتر در گوساله ها، بلکه باعث افزایش کارآیی جمعیت باکتریایی در مجاری گوارشی آنها می شود.
[/rt_quote]
خوراندن آغوز زودهنگام به گوساله ها نه تنها باعث سلامتی بهتر در گوساله ها، بلکه باعث افزایش کارآیی جمعیت باکتریایی در مجاری گوارشی آنها می شود.
تأخیر 6 یا 12 ساعت یا دیرتر می تواند به ایمن نبودن گوساله در برابر عوامل بیماری زایی منجر شود که گوساله در اثر دریافت نکردن آغوز و یا در تماس با مادر، دیگر گوساله ها و جایگاه گوساله با آنها مواجه می شوند.
یک گوساله تازه متولد شده به طور میانگین چند ساعت می تواند بدون آغوز سپری کند؟ چنانچه شما مشغول شیردوشی هستید این مدت زمان می تواند 2 ساعت باشد و چنانچه کارگر نوبت شب ندارید این مدت زمان می تواند 6 تا 8 ساعت باشد.
تحقیقات گذشته نشان داده اند که بسیاری از گاودارها در فاصله 2 ساعت بعد از تولد به گوساله ها آغوز می خوراندند ولی محققین با مشاهده دقیق عملکرد کارکنان هنگام خوراندن آغوز گزارش کردند که گاودارها در اغلب موارد این زمان را از موقعی حساب می کنند که گوساله را پیدا می کنند نه زمانی که گوساله متولد می شود که یک تفاوت فاحش است و مفهوم آن این است که بسیاری از گوساله های تازه متولد شده تا 6 ساعت بعد از تولد یا دیرتر از آن، اولین آغوز را دریافت نکرده اند.
با توجه به یافته های جدید، محققین در تلاش هستند که مشخص کنند تأخیر در خوراندن آغوز بعد از تولد تا چه میزان برای گوساله ها مضر می باشد.
خوراندن آغوز در اولین فرصت ممکن برابر است با پرورش گوساله های سالم تر
در ارتباط با موضوع پرورش گوساله در گاوداری ها کاملاً آشکار شده است که انتقال غیرفعال ایمونوگلوبین (lgG) به طور موفق (بالاتر از 10 میلی گرم در هر میلی لیتر سرم خون) یک شاخص برای پائین بودن احتمال بیماری در گوساله تازه متولد شده می باشد. با این وجود، تحقیق انجام شده بر باکتری های شکمبه نشان داد که گروه خاص باکتری نیز ممکن است بر سلامت و عملکرد گوساله در آینده اثر داشته باشد.
به طور خاص، باکتری های تولیدکننده اسید لاکتیک (LAB) در روده می توانند برای سلول های کولون انرژی تولید کنند و به بهبود ساختار ایمنی دستگاه گوارش کمک کنند. علاوه بر آن، گونه های خاص باکتری ها با افزایش وزن تلیسه ها در قبل از شیرگیری مرتبط شده اند. بنابراین، هدف این تحقیق فقط بررسی اثر تأخیر در خوراندن اولین وعده آغوز در انتقال غیرفعال lgG نبود، بلکه چگونگی تأثیر باکتری های خاص بر روده کوچک و بزرگ گوساله نیز بررسی شد.
گاودارها در اغلب موارد خوراندن آغوز را از موقعی حساب می کنند که گوساله را پیدا می کنند نه زمانی که گوساله متولد می شود که یک تفاوت فاحش است و مفهوم آن این است که بسیاری از گوساله های تازه متولد شده تا 6 ساعت بعد از تولد یا دیرتر از آن، اولین آغوز را دریافت نکرده اند.
در این تحقیق، محققین گوساله های نر هلشتاین تازه متولد شده را به یکی از سه تیمار زیر اختصاص دادند:
- گروهی که در 45 دقیقه اول تولد آغوز دریافت کردند (گروه صفر ساعته)
- گروهی که در 6 ساعت بعد از تولد آغوز دریافت کردند (گروه 6 ساعته)
- گروهی که 12 ساعت بعد آغوز دریافت کردند (گروه 12 ساعته)
تمامی گوساله ها در زمان خوراک دهی، 7.5 درصد وزن تولد خود (به میزان 3 تا 4 لیتر) آغوز دریافت می کنند که حاوی 62 گرم lgG در هر لیتر می باشد و دقیقاً 12 ساعت بعد از خوردن آغوز به میزان 2.5 درصد وزن تولد خود، هر 6 ساعت یک بار جایگزین شیر دریافت می کردند (1 تا 1.5 لیتر).
برای ارزیابی غلظت lgG، در گردن تمامی گوساله ها سوند گذاشته شد و از بدو تولد هر سه ساعت یک بار نمونه خون گرفته می شد. برای ارزیابی وجود گروه های باکتری یایی خاص، گوساله ها در انتهای روز دوم عمر خود کالبد شکافی شدند و محتوا و بافت روده بزرگ و کوچک انها جمع آوری شد همانطور که انتظار می رفت، غلظت lgG سرم گوساله های صفر ساعت نسبت به گوساله های 6 ساعت و 12 ساعت بالاتر بود. گوساله های گروه صفر ساعت 50 درصد lgG موجود در آغوز را جذب کردند و در حالی که گروه های 6 تا 12 ساعتی فقط 35 درصد lgG را جذب کردند. شگفت آور است که هیچکدام از گوساله های مورد نظر در تحقیق، حتی آنهایی که در گروه 12 ساعتی بودند در انتقال غیرفعال lgG ناتوان نبودند (سرم lgG زیر 10 میلی گرم در هر میلی لیتر) علت آن احتمالاً حجم بالای آغوز با کیفیت می باشد که به تمامی گوساله ها خورانده شد (197 گرم lgG به هر گوساله خورانده شد).
این ایده که خوراندن آغوز با کیفیت می تواند اثر منفی تأخیر در خوراندن آغوز را جبران کند، صحیح نمی باشد. برای مثال، تأخیر 6 یا 12 ساعت یا دیرتر می تواند به ایمن نبودن گوساله در برابر عوامل بیماری زایی منجر شود که گوساله در اثر دریافت نکردن آغوز و یا در تماس با مادر، دیگر گوساله ها و جایگاه گوساله با آنها مواجه می شوند. همچنین این تحقیق تأئید کرد که غلظت lgG در سرم خون گوساله هایی که زودتر آغوز دریافت می کنند نسبت به دو گروه دیگر بالاتر است. بنابراین، حداکثر ایمنی گوساله ها در برابر عوامل بیماری زای دستگاه گوارش و سایر بیماری ها کسب خواهد گردید.
پس از آنالیز آغوز ، ثابت شده است که آغوز حاوی ترکیبی است که تجمع اولیه باکتری های مفید شکمبه را افزایش می دهد. بنابراین، این شواهد حاکی از آن است که سری تر خوراندن آغوز برای تجمع اولیه باکتری های شکمبه ضروری است به این معنی که تأخیر در خوراندن آغوز ممکن است بر جمعیت باکتریایی روده تأثیر بگذارد که ممکن است تأثیر طولانی مدت بر سلامت دستگاه گوارش و بازده گوساله داشته باشد.
خوراندن آغوز در اولین فرصت باعث افزایش باکتری های مفید شکمبه می شود
از نظر گروه باکتریایی خاص، شیوع باکتری اسید لاکتیک متصل به کولون در گوساله های گروه صفر ساعته بالاتر بود. این مسئله سودمند می باشد زیرا باعث افزایش رشد روده می شود و مانع می شود عوامل بیماری زا به دستگاه گوارش گوساله متصل شوند. علاوه بر آن، شیوع اشرشیاکلی به طور کلی در گوساله های صفر ساعته بالاتر بود. این نتیجه غیرمنتظره نبود زیرا قبلاً نشان داده شد که ایکلای یک گروه باکتریایی رایج در گوساله در روز اول تا روز 7 بدو تولد می باشد. چرا گوساله هایی که زودتر آغوز دریافت می کنند شیوع باکتریایی در شکمبه آنها بالاتر است؟
پس از آنالیز آغوز ، ثابت شده است که آغوز حاوی ترکیبی است که تجمع اولیه باکتری های مفید شکمبه را افزایش می دهد. بنابراین، این شواهد حاکی از آن است که سریع تر خوراندن آغوز برای تجمع اولیه باکتری های شکمبه ضروری است به این معنی که تأخیر در خوراندن آغوز ممکن است بر جمعیت باکتریایی روده تأثیر بگذارد که ممکن است تأثیر طولانی مدت بر سلامت دستگاه گوارش و بازده گوساله داشته باشد.
