تنظیم جیره استارتر گوساله
تنظیم جیره استارتر گوساله از اهمیت ویژه ای در طول عمر گوساله برخوردار است زیرا گوساله را برای رسیدن به موفقیت و تبدیل شدن به یک گاو سالم و پربازده آماده می کند. هنگام انتخاب استارتر مواردی از قبیل ترکیبات، چگونگی خوراندن و نوع تأثیر آن باید مد نظر قرار گیرد. اجازه دهید به برخی مشکلات کلیدی پرورش گوساله که هنگام تنظیم جیره استارتر با آن مواجه می شوید نگاهی بیندازیم.
خوشخوراکی در تنظیم جیره استارتر گوساله
گاوها حس چشایی قوی دارند. آنها اگر ترکیبی از استارتر را دوست نداشته باشند آنها را جدا می کنند. اگر آنها مزه استارتر آجیلی یا پلت را دوست نداشته باشند مصرف خوراک گوساله ها کاهش می یابد. در سن کم، آنها می توانند بخش هایی که دوست دارند یا ندارند را جدا کنند. صرف کمترین هزینه برای تنظیم جیره استارتر فرصتی را برای تغییر معنی دار ترکیبات خوراکی و مصرف فراهم می کند.
در هنگام انتخاب مواد خوراکی برای استار گوساله ها باید بسیار مراقب باشید. تغییر ترکیبات استارتر باید اندک و در طی زمان انجام شود. گوساله ها کنجاله سویا را نسبت به دیگر کنجاله های پروتئینی ترجیح می دهند ولی آنها می توانند خود را با کنجاله پنبه دانه و کنجاله کلزا نیز تطبیق دهند ولی مصرف خوراک آنها ممکن است کاهش یابد یا تغییر کند. انها ترکیباتی از قبیل پودر ماهی، پودر خون، تفاله تقطیری غلات یا کنجاله ذرت یا گلوتن ذرت را دوست ندارند. ذرت و جو باید برای آنها تمیز، بدون کپک و بدون مایکوتوکسین باشد.
کیفیت پلت در تنظیم جیره استارتر گوساله
این مهم نیست که استارتر آجیلی باشد یا تمام پلت، مهم این است که گوساله ها ترکیبات ریز را دوست ندارند و یک مطالعه نشان داده است که خوراک های حاوی ترکیبات ریز، مصرف را تا 11 درصد کاهش می دهد. بهترین ترکیب برای حفظ کیفیت پلت، بلغور گندم است. متأسفانه استفاده از بلغور گندم به عنوان پرکننده از اعتبار بدی برخوردار است ولی اگر میزان پروتئین، فیبر و نشاسته آن شناخته شده و به درستی اندازه گیری شده باشند یک ترکیب عالی در استارتر گوساله می باشد.
از طرف دیگر، در استارترهایی که قرار است حاوی پروتئین بالا باشند فضای کمتری برای بلغور گندم وجود دارد، زیرا به کنحاله پروتئینی بسیار زیادی نیاز دارند. یک گزینه برای باز کردن فضا در این استارترها کاهش میزان پروتئین به 18 درصد اسفد و 20 درصد بر پایه مواد خشک (DM) می باشد. از بلغور گندم بیشتر استفاده کنید چون گوساله از نظر متابولیسمی پروتئین کمتری هدر می دهد و هزینه های خوراک کاهش می یابد.
ما در حالیکه سعی می کنیم میزان پروتئین در جیره گاوها را به طور مناسب در جهت هدرروی نیتروژن و پروتئین به محیط کاهش دهیم ولی بر افزایش میزان پروتئین در استارتر گوساله ها تمرکز می کنیم که این دو رویکرد متناقض هستند. مدل گوساله جوان (2001)NRC مصرف پروتئین خام (CP) تا بیش از 18 درصد بر اساس ماده خشک را در صورت معقول بودن مصرف، توصیه نمی کند. اگر مصرف خوراک پایین است افزایش میزان پروتئین راه حل نیست و مصرف خوراک بیشتری لازم است زیرا کمبود انرژی یک عامل محدود کننده می باشد.
فرآوری ذرت در تنظیم جیره استارتر گوساله
در یک تحقیق، ذرت مورد استفاده در تنظیم جیره استار گوساله در چند شکل فرآوری شده متفاوت مورد استفاده قرار گرفت. انواع ذرت فرآوری شده شامل: پلت ذرت کامل، ذرت غلطک شده خشک، ذرت غلطک نشده خشک، ذرت غلطک شده بخارپز، ذرت پرک شده بخارپز) بودند. ترکیب جیره استارتر گوساله شامل 33 درصد ذرت فرآوری شده، 5 درصد ملاس نیشکر، 16 درصد جو و 46 درصد پرمیکس استارتر گوساله (محتوی 52 درصد کنجاله سویا و 37 درصد بلغور گندم) برای تأمین 19 درصد اسفد پروتئین مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج تیمارها یکسان بود اما نتایج ذرت پرک شده بخارپز همانطور که در دیگر مطالعات نیز مشاهده شده ضعیف بود، زیرا ذرات ذرت پرک شده بخارپز به طور گسترده ای می تواند متفاوت باشد. علاوه بر آن ذرت نازک پرک شده قابلیت تخمیر بالایی دارد و به راحتی خرد و ریز می شود. اگر هر دانه به 4 تا 6 تکه خرد شود و ذرات ریز غربال شوند، مشکلی ایجاد نمی شود. ذرت با دانه های ریز می توانند این فرآیند را با مشکل مواجه سازد، زیرا در بعضی از مواقع در سطح غربال ظاهر می شود. در یک مطالعه انجام شده توسط چینی ها متوجه شدیم که هنگام استفاده از ذرت شیشه ای میزان هضم پذیری اندازه گیری شده در دو روش متفاوت، به طور معنی داری کمتر است.
جو دوسر یا جو در تنظیم جیره استارتر گوساله
استفاده از هر دوی آنها در استارتر آجیلی لازم نیست اما اگر استفاده می شود نیازی به فرآوری جو دو سر نیست. اجازه دهید گوساله خودش این کار را انجام دهد. استفاده از جو می تواند مشکل ساز باشد مخصوصاً اگر فرآوری نشود زیرا به طور عمده از مجاری گوارشی گوساله دست نخورده (سالم) عبور می کند. ممکن است علت آن شکل گرد و چگالی سبک آن باشد و در اغلب موارد آن را در مدفوع گوساله می توان مشاهده کرد. اما به دلیل آنکه نشاسته جو دارای قابلیت تخمیر بالایی است باید حداقل فرآوری مانند غلطک زدن یا خرد کردن روی آن انجام شود.
نسبت ذرات به پلت در استارتر آجیلی گوساله
این یک شیوه دقیق نمی تواند باشد زیرا اندازه ذرات در اغلب موارد اندازه گیری نمی شوند. به نظر می رسد در بهترین حالت، ذرات به میزان حداقل 40 تا 45 درصد (بستگی به اندازه ذرات) و پلت به میزان 45 تا 55 درصد از کل استارتر آجیلی را تشکیل دهند.
مقدار ملاس گنجانده شده در جیره استارتر می تواند 1 تا 5 درصد باشد اما ویژگی های فیزیکی ملاس می تواند بسیار متغیر باشد و گنجاندن آن در جیره الزام قطعی نیست. به طور مثال ملاس می تواند بسیار چسبناک شود به خصوص هنگامی که رطوبت آن بالاتر است. اما اگر رطوبت آن پایین باشد، بسیار خشک می باشد. همچنین می تواند کپک بزند.
آب و هوای زمستان می تواند باعث توده ای شدن و به هم چسبیدن استارتر شود و در تابستان استارتر می تواند مگس ها را جذب کند (با توجه به آزمایش انجام شده در چین). هنگامی که با کمک متخصص استارتر را تنظیم می کنید، تمامی عوامل تغییر دهنده را نیز در نظر بگیرید.
میزان فیبر یا نشاسته در تنظیم جیره استارتر گوساله
استارتر پلت می تواند حاوی 35 تا 40 درصد نشاسته باشد که اگر مصرف مواد خشبی کم باشد، می تواند به اسیدوز شکمبه ای خفیف منجر شود. از طرف دیگر اگر میزان نشاسته در استارتر پلت کاهش یافته و میزان فیبر افزایش یابد، اسیدوز شکمبه ای رخ نمی دهد، اما پاپیلای شکمبه رشد کافی نخواهد کرد.
استارتر آجیلی حاوی 35 تا 40 درصد نشاسته است اما مشکل ساز نیست زیرا اندازه ذرات در این فرم می تواند به جویدن و ایجاد بزاق منجر شوند که به حفظ PH طبیعی شکمبه کمک می کند. به خاطر داشته باشید که پاپیلای شکمبه به ترتیب باعث ایجاد اسیدهای چرب فرار (VFA)، بوتیریک، پروپیونیک و استیک می شوند.
منابع چربی و نحوه افزودن آنها هنگام تنظیم جیره استارتر گوساله
به طور کلی، افزودن چربی به استارتر گوساله، مصرف خوراک و افزایش وزن را کاهش می دهد. به نظر می رسد که PH شکمبه گوساله ها به علت کم بودن جمعیت پروتوزوایی پایین می باشد (5.5~) و اسیدهای چرب غیراشباع، همین مقدار پروتوزوا را هم از بین می برند و از استفاده از آن در استارتر گوساله ها باید اجتناب شود. همچنین از استفاده از تفاله تقطیری غلات سویا، پنبه دانه و دیگر ترکیبات منبع چربی نیز باید اجتناب شود.
استارتر پلت در مقابل استارتر آجیلی
ماهیت یا الگوی VFA حاصل از تخمیر شکمبه ای در گوساله های جوان، چگونگی رشد شکمبه در گوساله های جوان را مشخص می کند. استارتر آجیلی خوب تنظیم شده نسبت به استارتر تمام پلت، امکان سرعت بخشیدن نشخوار را بهتر فراهم می سازد.
استارترهای پلت به کاهش PH شکمبه و اسیدوز خفیف منجر می شوند و برای رفع این مشکلات باید مواد خشبی به جیره افزوده شود که احتمالاً بیشتر به پرشدن شکمبه منجر می شود و رشد بدنی واقعی را محدود می کند. از نظر علمی، مراکز پرورش گوساله و گاوداری ها به طور مؤثر و مداوم چه میزان از مواد خشبی را برای خوراندن به همراه استارتر پلت می توانند بخرند، ذخیره کنند و به دام بخورانند؟
در یک تحقیق، استارتر آجیلی به تنهایی و یا به همراه علوفه گراس خرد شده به گوساله ها خورانده شد. استارتر تجاری فرآوری شده بود و حاوی 14 درصد جو پرک شده، 13 درصد جوی دو سر پرک شده و 10 درصد ذرت بخارپز بود و از کل آن فقط 37 درصد به فرم آجیلی بود در حالیکه ترکیبی با درصد آجیلی بیشتر توصیه می شود. با توجه به نتایج تحقیق، اولین مشکل در جیره ای که فقط شامل استارتر آجیلی بود و به طور کافی آجیلی نشده بود کاهش PH شکمبه بود. پرشدگی شکمبه در گوساله هایی که به علوفه خشک دسترسی داشتند 4.7 کیلوگرم بیشتر بود.
به دلیل اینکه وزن گوساله ها در هر دو تیمار یکسان بوده است بنابراین، افزایش وزن حقیقی گوساله هایی که به علوفه دسترسی داشته اند، 4.7 کیلوگرم کمتر بوده است. این تحقیق نشان داد که به میزان کافی استارتر آجیلی با بافت مناسب نیاز می باشد.
گوساله ها همانند نوزادان انسان به تغذیه مداوم نیاز دارند. گوساله ها نه تنها به شیر یا جایگزین شیر نیاز دارند بلکه به استارتر و برنامه خوراک دهی استارتر نیز نیاز دارند. برنامه خوراک دهی استارتر باید با کمترین تغییرات محتوای مواد مغذی و اجزاء همراه باشد. استارتر آجیلی برای عملکرد شکمبه ایمن تر هستند به خصوص در مواقعی که به طور سهوی بیش از حد خورانده شوند. آنها گزینه بهتری برای معرفی علوفه به برنامه خوراک دهی گوساله ها می باشند.