جو یک منبع مهم تامین انرژی در تغذیه دام ها
جو از غلات مهم و از منابع تامین انرژی در تغذیه دام ها به شمار می رود. با این حال مصرف بیش از اندازه غلات می تواند موجب بروز اسیدوز در دام ها شود. با مدیریت صحیح تغذیه می توان از بروز اسیدوز در دام ها جلوگیری کرد. جو و نقش آن در تأمین انرژی رشد و نگهداری گوسفند کاملاً شناخته شده است. جو از مهمترین منابع تامین انرژی در تغذیه دام ها به شمار می رود. با این حال تغذیه گوسفند با جو بیش از اندازه متعارف می تواند موجب بروز اسیدوز در دام ها شود. با مدیریت صحیح تغذیه می توان از بروز اسیدوز در دام ها جلوگیری کرد.
غلات باید به صورت تدریجی (50 گرم در روز) به خوراک گوسفندان اضافه شود و به تدریج این میزان افزایش پیدا کند. گوسفندان علاوه بر غلات باید از مقادیر کافی علوفه نیز در طول روز استفاده کنند.
نکات کلیدی در رابطه با تغذیه غلات در گوسفندان
در تغذیه دام ها باید به این نکته توجه شود که مصرف علوفه در دام به علت تحریک ترشح بزاق و نشخوار ضروری است. بزاق حاوی مقادیر بالای بیکربنات سدیم بوده و موجب خنثی سازی PH دستگاه گوارش و بهبود عملکرد دستگاه گوارش می شود.
کیفیت و اندازه علوفه مصرفی نیز در میزان تحریک ترشح بزاق و عملکرد مناسب دستگاه گوارش موثر هستند. بخش علوفه خوراک گوسفند اغلب شامل کاه، یونجه و ذرت سیلوشده است. در طول پرورش گوسفند دسترسی آزاد به آب تمیز و تازه بسیار مهم است. در صورت مصرف مقادیر بالای کنسانتره در جیره گوسفند بهتر است به ازای هر 100 کیلوگرم خوراک 1.5 کیلوگرم جوش شیرین به خوراک آنها اضافه شود.
جوش شیرین می تواند با خاصیت قلیایی خود موجب خنثی سازی PH دستگاه گوارش در دام ها شود. افزودن مواد خوراکی مانند موننسین نیز در دام ها می تواند به کاهش اسیدوز در دامها کمک کند. استفاده از علوفه خوشخوراک مانند یونجه و شبدر می تواند تمایل دام به مصرف علوفه را افزایش دهد.
اسیدوز در گوسفندان در اغلب موارد در اثر مصرف بالای کنسانتره ایجاد می شود. گوسفندان مبتلا بی حال بوده و در ناحیه شکم درد احساس می کنند. در برخی از موارد اسیدوز حاد می تواند سلامت دام ها و حیات آنها را به خطر بیاندازد. برای جلوگیری از بروز این بیماری بایستی میزان مصرف کنسانتره تحت کنترل باشد. همچنین می توان با مصرف جوش شیرین و ترکیبات قلیایی دیگر که حاوی کربنات منیزیم یا اکسید منیزیم باشد، میزان بروز بیماری اسیدوز در گوسفند را کاهش داد.
در جدول زیر می توان مقایسه ارزش غذایی جو و سایر غلات متداول در جیره گوسفندان را مشاهده کرد.
مقایسه ارزش های غذایی جو و سایر غلات متداول در جیره گوسفندان
مقایسه مقادیر مواد معدنی و ویتامین در جو و سایر غلات
در جدول زیر غلظت مواد معدنی و ویتامین ها در غلات مورد استفاده در تغذیه گوسفندان بر اساس NRC 1985 ذکر شده است. غلات معمولاً دارای غلظت کلسیم پایین و سطح فسفر نسبتاً بالایی است. همین امر موجب ضرورت استفاده از مکمل کلسیم در جیره دام هایی که اغلب از غلات استفاده می کنند، می شود. افزودن کلریدآمونیم به میزان 0.5 درصد در خوراک دام ها در کاهش احتمال بروز سنگ مجاری ادراری که اغلب در اثر عدم تعادل کلسیم و فسفر ایجاد می شود، موثر است. غلظت کلسیم موجود در جو تقریباً مشابه مقدار آن در ذرت و سورگوم و کمتر از گندم و یولاف است. پتاسیم در جو نیز از سایر غلات بیشتر است. در مقایسه سطح ویتامین نیز می توان بیان کرد میزان ویتامین A و E در جو از سایر غلات مورد استفاده در تغذیه دام ها بالاتر است.