بررسی مشکل تراوش شیر در گاوهای خشک
طی بازدید اخیر از یک گاوداری پی برده شد که این گاوداری با مشکل تراوش شیر از پستان در ابتدای دوره خشکی مواجه است. این گاوداری دارای 1500 رأس گاو بود که 4 بار در روز دوشیده می شدند. این گله در حال گسترش بود و هدف نهایی آنها دوشیدن 500 رأس گاو بود. با توجه به این شرایط، میزان حذف دام در این گله حداقل بود و اکثر گاوها در دوره اول یا دوم شیردهی بودند.
گاوها در کل سال در بهاربندهای حاوی فری استال یا بستر جامد فضولاتی بازیافت شده نگهداری می دند و شارژ بستر برای گاوهای دوشا 3 بار در هفته و در گاوهای خشک 2 بار در هفته انجام می شد. گاوداری به سیستم ثبت داده ها مجهز بود. در عین حال که همه داده ها در سیستم ثبت می شد، استخراج داده ها مشکل بود ولی دامپزشک گله توانست اطلاعات را استخراج کند و بگوید که در طول سال گذشته 17 گاو در اثر ورم پستان مرده اند و بسیاری از گاوها به ورم پستان مبتلا شده و بهبود یافته اند.
در مورد شیوه مدیریت و دیگر موارد سئوالاتی پرسیده شد، اما هیچ دلیل واضحی برای تراوش زیاد شیر بعد از ابتدای خشکی گاوها وجود نداشت. گاوها بر اساس مرحله شیردهی در جایگاه گروه بندی می شدند و فقط یک گروه از گاوهای اواخر شیردهی وجود داشت. به طور میانگین، هر هفته تقریباً 30 گاو خشک می شدند. میزان تولید شیر بین 10 و 30 لیتر متغیر بود. مدیریت تغذیه ای خوب بود و آنها میزان انرژی خورانده شده به گاوها را در 2 هفته قبل از شروع دوره خشکی کاهش می دادند. آنها گمان می کردند که مشکل تراوش شیر به گاوها مربوط است و بسیار نگران بودند.
دوشیده شدن گاوها 4 بار در روز
در مورد تمامی مراحل مدیریتی در ابتدای خشکی با آنها صحبت شد. میزان تولید شیر گاوهای کم تولید به طور میانگین نزدیک 9 تا 20 کیلوگرم بود اما همچنان 4 بار در روز دوشیده می شدند. آنها از رویکرد دوشش گله پرتولید که 4 بار در روز دوشیده می شدند استفاده می کردند، اما میانگین تولید شیر گله تقریباً هنوز 30 لیتر بود.
میانگین تولید شیر یکی از پرتولیدترین گله ها با 2 بار دوشش در روز که قبلاً مورد بازدید قرار گرفته بود به طور میانگین 42 لیتر بود. در عین حال آنها در صورت وجود نیروی کافی دفعات دوشش را به 3 بار دوشش برای به حداکثر رساندن تولید و ایجاد آسایش بیشتر در گاوها تغییر می دادند. میزان تولید اکثر گله هایی که قبلاً و در مناطق مختلف مورد بازدید قرار گرفته بود با 2 بار دوشش در روز به طور میانگین 30 تا 35 لیتر بود و این مطلب برای آنها شرح داده شد.
دوشیدن گاوها 4 بار در روز به خصوص برای گله هایی با میانگین تولید 20 لیتر در قبل از ابتدای خشکی، غیر معمول بود. از اینکه آن گله با مشکل تراوش شیر مواجه بود حیرت بوجود آمده بود. به دلیل اینکه تغذیه عامل این مشکل نبود در مورد صحت عملکرد دستگاه شیردوش، صدمه دیدن سرپستانک و کم دوشی قبل از آخرین دوشش تردید ایجاد شد که با ورود به سالن شیردوشی مشاهده شد که چنین مشکلی نیز وجود ندارد.
مشاهده روند ابتدای خشکی
به طور اتفاقی، ورود به گاوداری جهت بازدید با شروع خشک کردن گاوها همراه بود بنابراین مشاهده روند کار امکان پذیر بود. آنها از درمان جامع گاوهای خشک و بتونه داخلی سرپستانک استفاده می کردند و تمامی مراحل را صحیح انجام می دادند. این امکان وجود داشت که کمی تغییرات اصلاحی ایجاد کرد ولی باعث حساس شدن پرسنل می شد. به هر حال روند کار دلیل بروز مشکل یا شیوع زیاد ورم پستان در دوره خشکی نبود.
در مرحله بعدی بهاربند گاوهای خشک مورد بازدید قرار گرفت. تراکم دام ها در این بهاربند 95 درصد بود، فری استال ها 5 درصد بیشتر از گاوها بودند. تهویه بهاربند عالی بود، راهروها وسیع و گاوها تمیز بودند و هیچ مشکل مشهودی در بهاربند وجود نداشت.
برگشتن به سالن شیردوشی
تمامی گاوهایی که خشک می شدند در هفته اول در جایگاه جداگانه نگه داشته می شدند. آنها در را باز کردند و شروع به خارج کردن گاوها کردند. از آنها پرسیده شد که گاوها کجا می روند؟ در پاسخ گفتند که برای پس غوطه ورسازی به سمت سالن شیردوشی گاوداری می روند. این روند در 3 روز اول بعد از ابتدای خشکی به منظور به حداقل رساندن خطر عفونت دوره خشکی 2 بار در روز انجام می شد.
تا آن زمان شنیده نشده بود که کسی این کار را انجام داده باشد، بنابراین گاوها دنبال شدند و علت تراوش شیر گاوها هنگام ورود آنها به سالن شیردوشی مشاهده شد. شیردوشی به پایان رسیده بود اما دستگاه شیردوش همزمان که در حال شستشو بود کار می کرد و صدای پمپ خلأ و پولساتور به خوبی شنیده می شد.
بدون تردید گاوها فکر می کردند که باید دوشیده شوند بنابراین هورمون اکسی توسین در آنها آزاد می شد. اگرچه گاوها بتونه سرپستانک داخلی دریافت کرده بودند اما مشاهده شد که چندین گاو تراوش شیر داشتند. آنها همین روند را به مدت 5 روز قبل از زمان زایمان مورد انتظار نیز انجام می دادند و گفته شد که بسیاری از گاوها نیز به طور مشابه تراوش شیر داشته اند و به ورم پستان مبتلا شده اند.
تمامی سئوالاتی که به ذهن رسیده می رسید پرسیده شده بود ولی سئوال نشده بود که آیا پس غوطه ورسازی در آنها بعد از خشک شدن انجام می شود یا نه! در این خصوص با آنها صحبت شد و سئوالات مختلفی پرسیده شد. مدیریت گاوداری خیلی سریع متوجه شد که باید این روند را متوقف کنند. مشکل تراوش شیر در گاوها متوقف شد و بعد از این تغییر، کاهش چشمگیری در میزان بروز ورم پستان در دوره خشکی صورت گرفت.
