کنجاله کلزا در تغذیه گوسفند
کنجاله کلزا یکی از منابع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه گوسفند است که از طریق استخراج روغن از دانه های کلزا تولید می شود. استخراج روغن از دانه های روغنی اغلب از طریق اعمال فشار یا استخراج از طریق حلال صورت می گیرد. در طی مراحل استخراج روغن، افزایش دمای دانه های روغنی تا 90 الی 100 درجه سانتیگراد در افزایش راندمان استخراج موثر است. حرارت و فشار اعمال شده در طی این فرآیند، سطح پروتئین عبوری موجود در کنجاله کلزا را افزایش می دهد.
در روش استخراج از طریق حلال نیز، افزایش دمای دانه های کلزا تا 100 درجه سانتی گراد موجب افزایش سطح پروتئین محافظت شده در کنجاله کلزا می گردد. داده های حاصل از مطالعات تغذیه نشخوارکنندگان، سطح پروتئین محافظت شده حدود 35 درصد را در کنجاله های کلزای حاصل از استخراج به روش حلال نشان می دهند. کنجاله کلزا دارای سطح مطلوبی از مواد معدنی به ویژه فسفر و برخی از مواد معدنی کم نیاز می باشد.
استفاده از کنجاله کلزا در تغذیه بره ها
در بره های جوان، افزایش وزن از طریق رشد و توسعه عضلات صورت می گیرد، بنابراین سطح نیاز پروتئین در بدن بره ها در زمان رشد بالاتر است. با بالا رفتن سن بره ها بیشتر افزایش وزن به دلیل افزایش میزان تجمع چربی در بدن رخ می دهد و میزان نیاز به پروتئین کاهش می یابد.
در جیره هایی با سطح انرژی بالا، میزان پروتئین مورد نیاز افزایش پیدا می کند. میزان پروتئین مورد نیاز در جیره هایی با سطح انرژی بالا و در بره های جوان حدود 18 تا 19 درصد در نظر گرفته می شود. بره های جوان نسبت به مسمومیت اوره حساستر بوده و به همین دلیل نباید در خوراک آنها از اوره استفاده شود.
کنجاله کلزا یکی از منابع پروتئینی مورد استفاده در تغذیه بره ها بوده و طبق تحقیقات صورت گرفته، می توان تا سطوح بالایی از این ماده غذایی را بدون کاهش میزان مصرف خوراک در جیره بره ها مورد استفاده قرار داد. پروتئین عبوری موجود در کنجاله کلزا می تواند اسیدهای آمینه ضروری را برای جذب در روده دام فراهم کند.
کنجاله کلزا به دلیل داشتن قند، کربوهیدراتها و روغن باقی مانده در کنجاله، نوعی منبع انرژی محسوب می شود. سرعت تخمیر کنجاله کلزا در شکمبه نیز نسبت به غلات کمتر بوده و می تواند منجر به پایداری تخمیر شکمبه و کاهش اسیدیته در شکمبه شود.
در میش های آبستن بیشتر رشد و توسعه جنین در 50 روز آخر آبستنی رخ می دهد. کمبود خوراک یا استفاده از خوراک با کیفیت و ارزش غذایی پایین می تواند بر وزن تولد بره ها (کاهش احتمال بقاء در بره ها به ویژه در بره های چند قلو) و افزایش میزان تلفات میش ها در زمان زایش موثر باشد. استفاده از تغذیه تکمیلی و افزایش خوراک مصرفی در اواخر دوره آبستنی نسبت به اوایل دوره آبستنی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
وزن بره ها در زمان تولد یکی از عوامل کلیدی و موثر بر زنده مانی بره ها می باشد. افزایش وزن تولد به میزان دویست و پنجاه گرم در بره های چندقلو می تواند تا ده درصد زنده مانی بره ها را افزایش دهد. بهتر است برای میش ها در اواخر آبستنی از کنسانتره با سطح انرژی و پروتئین متعادل استفاده شود. (انرژی بیش از 2.86 مگاکالری در کیلوگرم، پروتئین 12 تا 14 درصد). حفظ شرایط محیطی و تغذیه مناسب و استفاده از مواد غذایی با کیفیت در هنگام آبستنی و زایش میش ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. پس از زایش نیز میزان انرژی و پروتئین مورد نیاز میش ها به علت تولید شیر، افزایش می یابد. برای میش های شیرده، جیره با میزان پروتئین 12 تا 14 درصد در نظر گرفته می شود. کنجاله کلزا می تواند به عنوان تنها منبع پروتئینی، در کنار غلات و مواد غذایی دارای فیبر در جیره میش ها استفاده شود.